Publicysta i poeta, dziennikarz i tłumacz, EugeneNefedov urodził się w 1946 r. W Donbasie, w małym miasteczku Krasny Liman, gdzie po jego śmierci został odznaczony tytułem "Honorowego Obywatela". Korzenie mężczyzn trafiają do Rosji - w regionie Tver.
Natychmiast po ukończeniu studiów, przyszły poetapracował jako górnik, więcej niż raz spadł w twarz. Potem następuje służby wojskowej, która odbyła się w Evgeny Nefedov Bajkał. I dopiero po powrocie do domu wstąpił na Moskiewski Uniwersytet Państwowy na Wydziale Dziennikarstwa. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę z zawodu. Przez 40 lat pracował w dziennikarstwie. Rozpoczynając swoją drogę od regionalnej gazety, stopniowo docierał do prasy centralnej.
Przez długi czas w latach 80. własnyJewgienij Nefedow był korespondentem Komsomolskiej Prawdy na Ukrainie. Jego biografia zaczyna się w tym kraju. Nieco później dziennikarz został przeniesiony do Moskwy. Został korespondentem Komsomolskiej Prawdy w Czechosłowacji. Jednak już pod koniec lat 80-tych został odwołany, ponieważ nie chwalił praską rewolucję. Wkrótce po tym incydencie dziennikarz zrezygnował z pracy w gazecie, pozostawił bez pracy. Oczywiście, Nefedov może łatwo dostać się do każdej publikacji, która obchodzi obecnego systemu politycznego, pochwalił działania rządu. Ale nie mógł sobie na to pozwolić. Dlatego byłem na samym "dnie".
Alexander Prokhanov jest osobą, która zidentyfikowałacałe dalsze twórcze życie Nefedova. Jego powołanie z góry określało karierę poety. Zaczął pracować w takich gazetach jak "Jutro" i "Dzień". I to on był jednym z ich twórców. Tak więc poeta stanowczo i na całe życie związał swój los z Rosją. Nefedov Evgeny Andreevich został jednym z sekretarzy w Radzie Związku Pisarzy Federacji Rosyjskiej. W tym wyreżyserował sekcję humoru i satyry. Ponadto zaczął produkować nową gazetę, którą nazwał "rosyjskim śmiechem".
Pracował jako autor-poeta w gazecie SovetskayaRosja ". Tutaj pomagał także dziennikarzom jako redaktor, korektor i tłumacz. Eugene Nefedov opublikował zbiór swoich wierszy, które nazwał "Chwila absolutnego szczęścia". Twarz kobiety, która zdobi jego nakrycie, jest fotografią jego ukochanej i jedynej żony Ludmiły. Dzięki temu podzielił się wszystkimi nieszczęściami i radościami, dzwoniąc za każdym razem z dowolnego zakątka kraju.
Chodziło o jego miłość, że komponował liryczne wiersze. Weźmy dla duszy, na przykład, oto te linie:
Oczywiście, jako koryfeusz,
W takim razie trzymałem się najlepiej jak mogłem
Ale młoda delikatna wróżka
Zachwycił mnie na zawsze.
"Moment absolutnego szczęścia" nie jest bynajmniej jedynym zbiorem poety. Były jeszcze inne: "Govoriliada", "Z którą poprowadzisz", "Bractwo", "Światło naprzód" i "Wieczny krąg".
Kiedy rosyjska telewizja była wypełniona Odessąhumoru, Eugene Nefedov zaczął pisać poezję w opozycji do tego. W końcu jest lojalny wobec Ojczyzny i przysięga zarówno cywilną, jak i wojskową. Wcielał się w jego poetyckie dziennikarstwo. Każde wydanie gazety zostało udekorowane kolumną "Eugene about some". To tutaj walczył z niszczeniem patriotyzmu, próbował chronić dzieci, emerytów. Wszystko to było wypełnione jego satyrycznymi liniami.
Oprócz unikalnej kolumny, wierszy Eugeniusza NefedovaCzytałem własne na temat występów, które odniosły duży sukces. W tym samym czasie umiał doskonale trzymać się sceny, łącząc satyrę Gogola, żar słonich Saltykowa-Shchedrina. Podczas swojego życia i szeregu różnych spotkań, Jewgienij Nefedow widział, uczył się i wiele realizował. Pomimo swojej prawosławnej duszy, zawsze wziął pióro w swoje ręce i za pomocą wierszy zaczął walczyć z wrogami. Nie zmarszczył brwi, ale w oczy, krzycząc ze stron gazet o niesprawiedliwości. Poeta opublikował nawet zbiór swoich wierszy-parodii "Pisklęta z gniazda Borysa. Eugene o niektórych. "
W mieście Kstovo, które znajduje się w Niżnym Nowogrodzieregion, corocznie odbywa się humorystyczny festiwal ironicznej poezji, który został nazwany "rosyjskim śmiechem". Po raz pierwszy zorganizowano go w 2007 roku. To wtedy, na otwarciu, Nefedov stał się jednym z głównych gości i bohaterów. Jego kreatywność została wysoko doceniona przez liderów i gości festiwalu. Miejscowi dziennikarze nazywali go "uśmiechniętym poetą". Tak, a on sam wysoko ocenił to wydarzenie w różnych wywiadach. Dla Rosji taki festiwal to wyjątkowe wydarzenie. W końcu śmiech daje naładowanie dla wszystkich ludzi. A jak inaczej żyć, gdy wokół jest często bardzo ponuro. Śmiech to Gogol, Saltykow-Szczedrin, Czechow. Ci autorzy byli ideałami dla Nefedova. Próbował wykorzystać to, co najlepsze z każdego z nich w swoich pracach.
Odbywały się kolejne festiwale "Rosyjski śmiech"Jewgienij Andriejewicz. Był obowiązkowym gościem, dużo mówił, rozmawiał z ludźmi. Ale 5. festiwal odbył się bez niego. Jednak wszyscy doskonale zrozumieli, że Nefedov jest tutaj obecny, choć niewidoczny. Faktem jest, że festiwal otrzymał jego imię. W 2011 roku znalazł się pod ogromnym portretem poety. Wisiał tuż nad sceną. A imprezę otworzył występ dzieci śpiewających hymn "rosyjskiego śmiechu". Ta piosenka została napisana przez Eugene Nefedov.
Ostatnio Evgeni Nefedov nigdzie nie poszedłpodróżował. Był bardzo chory, jak wielu w podeszłym wieku. Pojechałem do Białorusi do Soligorsk, żeby leczyć moją astmę. Miał pojawić się tam 3 razy w roku. Dopiero wtedy lekarze byli gotowi, aby zagwarantować pewien wynik. Jednak Nefedov nie jest człowiekiem tego rodzaju. W jego życiu nie było spokoju i odpoczynku - to tylko jego ulubione dzieło.
Ironiczny festiwal, na który został zaproszonytym razem - jest wyjątkowy. Pojechał pociągiem do Niżnego Nowogrodu, gdzie był przetrzymywany. Na nim poeta był gościem specjalnym. Nie przegapił żadnego festiwalu. Ostatnią rzeczą, jaką zrobił, było napisanie wiersza, które chętnie czytał ze sceny, zaśpiewał kilka piosenek. Publiczność wpadła w aplauz.
Poezja Nefedova Eugene nigdy nie stanie się przestarzała. Mówią o prawdzie życia. Nic dziwnego, że wielu artystów wciąż tworzy dramatyzacje tych wyjątkowych dzieł. Ulubiony dla wielu są następujące wersy: „rura O” (o tym, jak oszukać zwykłych ludzi), „Jak Kancelaria nonsens, a nowe zbiorniki nie mają” (o rosyjskich realiów wojskowych i polityki), „Kwiaty zła” (o tej samej sytuacji na świecie ) i wielu, wielu innych.
Żywe wiersze poety każdego roku ożywają w jego dniupamięć - 14 października. Na miejscu pochówku Nefedova koledzy i wszyscy jego przyjaciele zbierają się w tym dniu. Pamiętają go, czytają poezję, opowiadają historie. Inicjatorami tak pamiętnego dnia byli rodacy poety, gracze Donbasu, a także redakcje gazet, którym był wierny przez wszystkie te lata: Prawda, Jutro i Dzień Literatury.
Nefedov zmarł w 64 roku życia. Jednak jego wiersze nie umarły. Są one aktualne do dnia dzisiejszego, żyją w duszach i umysłach wszystkich Rosjan. Podczas gdy publikowane są gazety "Dzień" i "Jutro", wiersze tego dowcipnego poety będą również "oddychać".
</ p>
