Cała biografia Akhmatova - ciekawe fakty z życia poety. Czas wtedy był taki. Od dzieciństwa była niezwykłą dziewczyną.
Anna Andreevna Gorenko urodziła się jedenastegoCzerwiec 1889 na przedmieściach Odessy. Była upartym dzieckiem, źle się uczyła. Ale od dziesiątego roku życia nie pisała absolutnie wierszy dla dzieci. Rodzice byli przerażeni. Ojciec powiedział: "Nie wstydź mojego imienia!". W wieku 16 lat Anna krzyknęła: "I nie potrzebuję twojego imienia!". A potem historia zaczęła się od pseudonimu.
Interesujące fakty dotyczące życia Achmatowej, oczywiście,dołącz legendę z jej pseudonimem. Według jednej wersji, w rodzinie jej ojca był przodkiem - Tatarski Chan Ahmat, w jego imieniu dziewczyna i wziął pseudonim. Z drugiej strony Achmatowa była jej babcią na linii matczynej, której imię wzięła, aby nie zhańbić imienia ojca, a raczej nie nosić jego imienia.
W 1912 roku ukazał się pierwszy zbiór wierszyAkhmatova "Wieczór". Przedmowę napisał Mikhail Kuzmin. W tamtych czasach modne było, że pierwsze publikacje poetyckiego poety powinny być pisane przez przedmowę pisarzy literackich, którzy już się odbyli. Kuzmin natychmiast zrozumiał jej naturę. Już w tej kolekcji widać miłość i talent poetyki do szczegółów. "Pieśń z ostatniego spotkania", w której wkłada niepoprawne rękawiczki, a następnie "ściska ręce pod ciemną zasłoną" i tak dalej.
Krytyka zaczęła nazywać poezję Achmatowejpowieść liryczna. Oznacza to, że jest narracja, w każdym wierszu jest ta lub ta historia. Jest bardzo dynamiczny, pełen szczegółów, które nie są wtórne.
Więc nikt nie napisał, ani przed, ani po, jak AnnaAchmatowa. Biografia, ciekawe fakty z życia, jednak z jakiegoś powodu ludzie są bardziej zainteresowani ludźmi niż swoją pracą. Chociaż, oczywiście, bez tych wszystkich szczegółów nie rozumiem głębi jej poezji, całego znaczenia, które kładła w swoich pracach. Dlatego warto poznać zarówno nieciekawe i interesujące fakty z życia Achmatowej, jak i krótko przestudiować jej biografię.
W biografii młodej Achmatowej wiele zbiegów okolicznościbiografia Nikołaja Gumilowa. Oboje studiowali w Carskim Siole Lyceum, obaj byli pod wpływem poety Innokenty Annensky, który był dyrektorem Liceum. Obaj wcześnie zaczęli pisać wiersze. To nie przypadek, że zakochali się w sobie nawzajem. W tym samym roku, w którym ukazała się kolekcja "Evening", pobrali się.
Poznali się w 1903 roku, oraz, oczywiście, Nicholas zakochał się w czarnowłosą dziewczynę, która nigdy nie stała się jego muzą.
Ich małżeństwo nie może się powieść. Gumilow czuł, że jego ulubiona kobieta, jego muza jest także konkurentem i, jak się wydaje, go bije. Anna jest już rozpoznawana jako poeta, a ona pisze wiersze więcej. W 1914 Gumilev zgłosił się na ochotnika do wojny. Anna poświęciła mu wiersze, chociaż do tego czasu już nie mieszkali razem. Obaj religijnie traktowali wojnę. W tym czasie ukształtowało się "obywatelstwo" wiersza Achmatowej. Ona jest bardzo przywiązany do ojczyzny, ona kocha ziemię, ona sympatyzuje ze wszystkimi wydarzeniami, które dzieją się na jej kraju.
W 1918 r. Para oficjalnie rozwiodła się, a Akhmatova ponownie wyszła za mąż. Jej mąż był naukowcem i poetą Władimirem Shileiko. Nigdy nie lubiła zwykłych ludzi.
W czym Anna Andreevna otrzymała pseudonimyboczne, w prasie, wśród ludzi, także ujawnia interesujące fakty z życia Achmatowej. Już od 24 lat nazywano ją półksiężycem-półszczęśnicą za częste zmiany mężów. Za swoją pracę była nazywana rosyjską Safoną i Anną z całej Rosji. Ostatni jest ładny, pierwszy, oczywiście, nie. Jednak sama zasłużyła na taką reputację. Nie było ani jednego złego słowa, którego nie mogłaby nazwać wersetem. Nawet nazywała siebie złym matką.
Jednak pomimo tego wiele kobiet,aż do drugiej wojny światowej, ubrany, stylizowany przez Achmatowej, ponieważ lubili jej wizerunek, który pisała o sobie: „W małych koralików na szyi liczbą”
Ciekawe fakty dotyczące życia Akhmatovej są w skrócie możliwebyłoby zapisać się do przeniesienia jej ukochanego i mężów. Ale w tamtych czasach wydawało się to szokującym faktem - pozostawienie jednego z drugim, potem trzeciego i tak dalej. W rzeczywistości najciekawsze fakty dotyczące życia Anny Achmatowej znajdują się w innym. W jej tragediach, w jej relacjach z literaturą i z krajem.
Rok 1921 był dla Anny Andreevny rok świetnywstrząsy. W tym roku zastrzelili Nikołaja Gumilowa, którego oni i po rozwodzie nie zaprzestali komunikacji. Niemal w tym samym czasie umiera Aleksander Blok, który był dla niej wielkim poetą, wzorem, którego utratę czuła bardzo tragicznie. To niesamowite, że w tym czasie jej talent jest wzbogacony, a dar staje się silniejszy i potężniejszy. A ona w ogóle nie jest zanurzona w depresyjnym, samotnym stanie.
10 sierpnia - dzień pogrzebu Blocka i dzień Smoleńskaikona święta. A Akhmatova poświęca poetę wierszowi: "A Smolenskaja jest teraz dziewczyną urodzinową". To jest wiersz pamięci, w przyszłości będzie ich wiele więcej. Akhmatova pochowała w swoim życiu wielu przyjaciół i bliskich ludzi.
W tym samym roku z Rosji, ulubiony człowiek poety na zawsze odchodzi. On, oczywiście, wzywa ją z nim. Ale nie opuszcza swojej ojczyzny, woli znieść z nią wszelkie trudności.
Najbardziej niesamowite i interesujące fakty z życiaAchmatowa pozostanie na zawsze nam nieznana - to, co i jak pomogło przetrwać wszystkie ciosy losu. Była człowiekiem o wielkiej kulturze i inteligencji. Dante i Shakespeare, których czytała w oryginale, była świetną tekstlistką, specjalistką od historii tworzenia ich dzieł. I to było w tamtych czasach, kiedy nie było nic do noszenia, a ona miała dość siły dla nauki i kreatywności.
Akhmatova studiowała całe swoje życie z książek i tekstów, odw którym pracowała. Otrzymała nawet tytuł doktora literatury w Anglii. Anna Andreevna zmarła w 1866 roku, ale pozostała na zawsze w historii literatury rosyjskiej i światowej.
</ p>
