Gwiazdy rozprzestrzeniają się w całym wszechświecienierównomiernie. Łączą się w gromady, które nazywane są galaktykami. Jednak błędem będzie uważać konstelacje widoczne na niebie za gromady gwiazd. Owe luminarze, które człowiek widzi na jednej części nieba, mogą być w rzeczywistości usunięte z dużej odległości.
Według słownika astronomicznego, metagalaxyJest częścią całego wszechświata, który można obserwować i badać za pomocą nowoczesnych naukowych metod i instrumentów. Istnieje w nim około miliarda systemów gwiezdnych. Istnieje inna definicja. Na przykład Wielka Encyklopedia Sowiecka mówi, że metagalaxy to zbiór galaktyk obejmujących wiele galaktyk (około 1 miliarda), które można obserwować za pomocą teleskopów. Im potężniejsza jest nowoczesna technologia, tym bardziej rozszerzają się granice ludzkiej wiedzy o nieznanym wszechświecie. Materia Wszechświata jest materią, z której składa się cała metagalaxy. Czasami można zobaczyć tę definicję: Wszechświat i metagalaxy są synonimami.
Aby lepiej zrozumieć, co to jestmetagalię, musisz wyjaśnić inny termin - "obserwowany wszechświat". Astronomowie nazywają tę frazę częścią wszechświata, poza którą dana osoba może obserwować z Ziemi. W tym samym czasie naukowcy mogą obserwować i badać najróżniejsze jego części - nie tylko gwiazdy i planety, ale także fale i sygnały - wszystko, co dzieje się w naszym domu we wszechświecie. Obserwowany wszechświat jest tylko częścią rozległego Kosmosu. Ma swoją własną granicę - horyzont kosmologiczny. Naukowcy uważają, że całkowita liczba gromad gwiazd w obserwowalnym wszechświecie przekracza 170 miliardów.
Ponieważ pojęcie obserwowalnego wszechświata obejmujeo wiele większa liczba obiektów niż można zobaczyć prostą osobę, wprowadzono pojęcie metagalaktyki. Gwiazdy i galaktyki, obserwowane za pomocą najnowocześniejszych technologii, są częścią przewidywalnego wszechświata. Jeśli mówimy o przedmiotach znajdujących się poza tym zasięgiem, wówczas takie obiekty nazywa się metagalaktycznymi. Wielu astronomów uważa, że rzeczywiste wymiary wszechświata są znacznie wyższe niż te dostępne do obserwacji.
Ale widzialnego wszechświata nie można zaobserwowaćastronomowie całkowicie, ponieważ ogranicza się do specjalnego promieniowania. Z jego powodu prawie niemożliwe jest obserwowanie tego, co jest poza horyzontem. To promieniowanie jest najdalszym obiektem, do którego "dostała się nowoczesna astronomia".
Galaktyki są zgrupowane w klastry różnychwpisz w taki sam sposób jak gwiazdy. Istnieją dwa rodzaje gromad galaktycznych - sferyczne i rozproszone. Wszystkie gwiazdy, które można obserwować gołym okiem lub za pomocą teleskopów (z wyjątkiem najpotężniejszych z nich), tworzą jeden system - naszą Galaktykę. Naukowcy uważają, że ma około 100 miliardów wyborców.
Poza Drogą Mleczną odkryli astronomowiewiele innych systemów gwiezdnych. W swojej strukturze są jak nasze. Podobnie składają się z miliardów gwiazd, z których niektóre są podobne do Słońca. Struktura metagalaktyki stała się przedmiotem badań już na przełomie XIX i XX wieku. Następnie niektórzy astronomowie byli przekonani, że mgławice w rzeczywistości są układami gwiezdnymi, które są odległe od Drogi Mlecznej o miliardy lat świetlnych.
Na początku XX wieku Edwin Hubble udowodnił:że takie mgławice są w rzeczywistości oddzielnymi, często gigantycznymi systemami gwiezdnymi. Przykładem takiej oddzielnej galaktyki jest skupisko gwiazd Andromedy. Możesz to zaobserwować w czystą, ale bezksiężycową noc. Jest widoczny jako lekka mglista plamka wielkości księżycowego dysku. Pod wieloma względami galaktyka jest podobna do Drogi Mlecznej. Widoczne jest, że obserwatorzy są lekko pochyleni w stosunku do kąta patrzenia. Najjaśniejsze części są zbudowane jak spirala, a ona sama jest większa niż nasza galaktyka. Mgławica Andromeda znajduje się ponad 1 milion lat świetlnych od nas.
Ta teoria jest jedną z najbardziej imponującychnauka. Jego inne nazwy to "teoria rozszerzającej się metagaktyki" lub po prostu teoria Wielkiego Wybuchu. Jego główną pozycją jest to, że wszechświat urodził się około 20 miliardów lat temu. Było to spowodowane gigantyczną eksplozją skrzepu materii o ogromnej gęstości. Jak powstała ta teoria? Kiedyś był popularny tak zwane modele izotropowe wszechświata. Autorem jednego z nich był A. Einstein.
Co oznacza ten termin? Każda galaktyka (i metagalaxy) może być podzielona na kilka elementarnych regionów. To samo można zrobić z całym wszechświatem. Izotropia oznacza, że właściwości metagalaxy są takie same we wszystkich takich obszarach. Zgodnie z modelem zaproponowanym przez Einsteina, metagalaxy jest układem stacjonarnym, w którym nie zachodzą żadne zmiany. Później teorię tę obalił rosyjski naukowiec AA Fridman. Zaproponował model rozszerzającego się wszechświata.
Ważny wkład w badanie różnych obiektówmetagalaxy daje badanie kwazarów - niezwykłych i fascynujących pięknych formacji. Kwazary są zasilane przez nieodkryte czarne dziury, a ich jasny blask zaciemniają sąsiednie galaktyki. Kwazary mają masę, która jest miliardy razy większa niż masa Słońca.
Kiedy naukowcy po raz pierwszy otrzymali dane o kwazarach,nie mogli uwierzyć w ich istnienie. Zdrowe pragnienie sceptycyzmu sprawiło, że znaleźli naukowe wyjaśnienie tych obiektów. Jednak kolejne badania astronomiczne wykazały, że naukowcy naprawdę mają najjaśniejsze formacje metagalaxy. Supermasywne czarne dziury są najlepszym źródłem energii dla kwazarów. Czarne dziury tego typu to łaty w przestrzeni kosmicznej, których siły grawitacyjne są tak silne, że nawet światło słoneczne nie może wydostać się poza ich granice. Supermasywne czarne dziury są również zagadką dla astronomów. Ich rozmiar może osiągnąć rozmiar układu słonecznego. Jak są formowani, żaden z naukowców nie może tego zrozumieć.
</ p>
