Dziś porozmawiamy o Wiatrowcu Szatałowskim -znanego rosyjskiego i ukraińskiego nauczyciela, który zaproponował swoją autorską metodologię nauczania. Dowiadujemy się o biografii utalentowanej osoby, a także szczegółowo rozważamy jego innowację. Mimo że biografia nauczyciela jest raczej skąpa, odkryto pewne informacje.
Bohater naszego artykułu urodził się w 1927 roku,30 kwietnia w mieście Stalino (obecnie Donieck). O dzieciństwie i młodości Wiktora Fiodorowicza prawie nic nie wiadomo. Chłopiec stał się spokojny i skupiony, lubił czytać, często pozwalał sobie na myśli. Istnieją dowody na to, że od 1951 roku uczył matematyki w szkole, a później objął stanowisko dyrektora szkoły. Wiadomo, że rozpoczął pracę eksperymentalną ze studentami w 1956 roku. To ona służyła w przyszłości, tworząc swoją unikalną metodologię.
Szatałow Wiktor Fiodorowicz - uczestnik Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, ma nagrody wojskowe.
W 1987 roku Viktor Fedorovich zajął nowepost - staje się kierownikiem laboratorium w zakresie problemów intensyfikacji procesów edukacyjnych i edukacyjnych w instytucie badawczym. W tym samym czasie został członkiem Akademii Nauk Pedagogicznych ZSRR w Doniecku.
Szatałow Wiktor Fiodorowicz, którego biografia myuczymy się, staliśmy się twórcą unikalnej metodologii pedagogicznej, której celem jest skuteczne nauczanie. Metoda oparta jest na pedagogice współpracy, stworzenie ostatecznej wersji trwało nawet 13 lat.
W 1992 roku Szatałow został asystentem profesora Instytutu Kształcenia Podyplomowego.
Za swoje owocne życie, nauczyciel napisał ponad 60 książek, które zostały opublikowane i odniosły sukces. Najsłynniejszy z nich: "Gdzie i jak zniknęły trzy", "Punkt wsparcia", "Proza pedagogiczna".
W tej chwili Viktor Fedorovich mieszka w Doniecku i jest profesorem w Donieckim Instytucie Edukacji Społecznej.
Nauczyciel Szatałow Wiktor Fiodorowicz w 1956 rstworzył kilka eksperymentalnych zajęć w rodzinnym mieście. Od tego momentu rozpoczął się złożony proces prac nad udoskonaleniem metodologii. Na początek zdecydował się użyć go w praktyce zaledwie kilka razy w tygodniu.
Pierwsza klasa, na której nauczyciel testowałprogram eksperymentalny, składał się z 33 osób. Interesujące jest to, że uczniowie ukończyli studium pełnego kursu szkoły 2 lata wcześniej, pokazując wielki sukces. Absolutnie wszyscy uczniowie weszli do uczelni wyższych, ponad połowa z nich otrzymała wyższe stypendium w trakcie studiów.
Przez kolejne lata utalentowany nauczyciel dedykowanypogłębić swoją wiedzę. Pisał książki, prowadził seminaria i opowiadał o swoich pomysłach. Podczas restrukturyzacji aktywnego nauczyciela, który chce zreformować system nauczania, zauważyli. Otrzymał Order Odznaki Honorowej, nagradza Czcigodnego Nauczyciela i Nauczyciela Ludu.
Z czasem uczniowie eksperymentulekcje zostały zapomniane, ale Szatałow kontynuował nauczanie autorskie. Regularnie organizował cotygodniowe cotygodniowe kursy z matematyki i fizyki w Moskwie. W tej chwili Wiktor Fiodorowicz nie przyjeżdża do Moskwy z autorskimi kursami ze względu na swój stan zdrowia.
W 1971 r. Pojawił się mały artykuł. Soloveichika w gazecie "Komsomolskaja Prawda" pod nazwą "Metoda Szatałowa". Ten artykuł stał się siłą napędową, która zwróciła uwagę całej społeczności pedagogicznej na pedagogikę współpracy. Nieco później autor metodologii publicznie przedstawił system dydaktyczny do szerokiego przeglądu, po którym każdy nauczyciel mógł uczyć każde dziecko wszystkich przedmiotów kursu szkolnego. Jednocześnie poziom przygotowania dziecka i materialne możliwości rodziców nie odgrywały żadnej roli.
System Szatałowa Wiktora Fiodorowicza,opracowany do intensywnego treningu, składał się z wielu postulatów, które oferowały nowe spojrzenie na proces uczenia się. Rozważmy najbardziej podstawowy z nich.
Zaproponował, że pójdzie do edukacyjnego autorapodręczniki, które reprezentowałyby materiał w formie werbalnej i graficznej. Udowodniono, że ta informacja jest znacznie łatwiejsza do zapamiętania i zapamiętania. Szatałow zasugerował również zastosowanie zasady otwartych perspektyw, która stymuluje twórcze samodzielne myślenie wśród studentów. Istotą tej zasady jest to, że dziecko szukał sposobów, aby rozwiązać ten problem, ale nie działają na określonym algorytmem lub sposób od niego oczekuje. Wiktor Janukowycz wprowadził zasadę systematycznego zwrotne: za pomocą różnych form kontroli i rozliczania każdego studenta indywidualnie badane na poziomie wiedzy. Pozwala to na pozbycie się zwykłych szkolnych dzienników i czasopism.
Szatałow Wiktor Fiodorowicz zasugerował następującą technikę: dać dzieciom niekonwencjonalne zadania domowe, tzw. oferty o zupełnie różnych poziomach złożoności. W tym przypadku należy wziąć pod uwagę indywidualne cechy każdego ucznia, to znaczy zastosować zróżnicowane podejście. Gdy zbliżasz się do końca kursu, trudność przydziału osiąga poziom Olimpiady, a dzieci mogą z łatwością sobie z tym poradzić.
Aby rozwinąć myślenie produkcyjne u dzieci i skrócić czas wykonywania zadań o szczególnej złożoności, nauczyciel zasugerował wprowadzenie systemu wzajemnej weryfikacji uczniów.
Szatałow Wiktor Fiodorowicz, którego zdjęcie widzimyw artykule zaproponowano jeden poważny pomysł dotyczący reformy samego terminu "egzamin". Zamiast tradycyjnej kontroli wiedzy zasugerował użycie kart kontrolnych grupy. Pozwalają uczniom na niezależną ocenę poziomu wiedzy i monitorowanie postępów na każdym etapie szkolenia.
Nauczyciel wiele uwagi poświęcił problemowiemocjonalna atmosfera w zespole. Aby szkolenie było produktywne, w klasie musi być spokojnie i bez konfliktów. Kontrowersyjne sytuacje mogą powstać, ale muszą być rozwiązane przez głowę, a nie przez emocje. Aby skonsolidować tę zasadę, Szatałow wprowadził formy nauczania.
Podstawowe zasady metodologii Szatalowa wykorzystywane są nie tylko przez nauczycieli szkolnych, ale także przez profesorów uniwersyteckich, którzy chcą przekazać skomplikowany w prostym języku.
W Moskwie w 2000 r. Otwarto placówkę oświatowądodatkowe wykształcenie, które z czasem zaczęto nazywać "School-studio Shatalov". Ciekawe, że pracują tu byli uczniowie i zwolennicy Wiktora Fedorowicza. Kierownikiem szkoły jest Sergey Vinogradov.
Szkolenie odbywa się tutaj w czasie wakacji i w dniuweekendy. Średni czas trwania kursu to 7 dni. Szkolenie jest całkowicie otwarte - rodzice mogą zdalnie monitorować proces. Kursy są projektowane z uwzględnieniem wszystkich grup wiekowych, tzn. Mogą tu studiować zarówno przedszkolaki, jak i jedenaścioklasiści.
We wszystkich przedmiotach szkoły powszechnejMateriały autorskie powstają w formie taśm wideo z udziałem S. Łysenkowa, S. Amonaszwili i W. Szatałowa. Szkoła publikuje swoją literaturę i pomoce naukowe.
Szatałow Wiktor Fiodorowicz ma wielunagrody. Prowadził intensywne życie, więc lista wszystkich jego tytułów i nagród zajęłaby cały artykuł. Wymienimy tylko najważniejsze z nich. Na Ukrainie Szatałowowi przyznano Order "Za odwagę" trzeciego stopnia, medal jubileuszowy "60 lat wyzwolenia Ukrainy od faszystowskich najeźdźców", medal "Obrońca Ojczyzny". W Rosji Wiktor otrzymał medal Żuków, Order Przyjaźni, trzy jubileuszowe medale na cześć Zwycięstwa w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Viktor Fedorovich ma Order Wojny OjczyźnianejII stopień i wiele medali ZSRR (Weteran Pracy, Zwycięstwo nad Japonią, Medale Jubileuszowe Sił Zbrojnych ZSRR, Armia Radziecka i Marynarka Wojenna, Medal Makarenki, Medal N. Krupskaja).
Więc dowiedzieliśmy się, kto jest zwycięzcą SzatałowaFiodorowicz. Biografia (krótka, ale bogata) udowodniła nam, że jest osobą odpowiedzialną i utalentowaną. Metoda jego treningu sprawia, że patrzysz na proces uczenia się pod innym kątem, a niesamowite efekty są imponujące. Mimo że metoda ta jest bardzo nietypowa, została przyjęta z dużym zainteresowaniem. Do dnia dzisiejszego wielu podąża za jego radami - nie tylko nauczycielami, ale także studentami, którzy chcą produktywniej otrzymywać i wykorzystywać wiedzę.
Podsumowując artykuł, chcę to powiedziećVictor Fedorovich zdobył szacunek i honor. Stworzył unikalną technikę, która niestety nie stała się tak rozpowszechniona, jak by się chciało. W tym samym czasie nauczyciel wniósł wkład, który być może zainicjuje poważne reformy w dziedzinie edukacji. Im więcej ludzi dowie się o swoim systemie edukacji, tym większa będzie reakcja, wielu nauczycieli i uczniów będzie zainteresowanych tym systemem i będzie z niego korzystać.
</ p>
