Metodologia Szatalowa, wybitnego nauczyciela ZSRR,w oparciu o twierdzenie, że każdy uczeń jest przeszkolony, niezależnie od jego umiejętności i zdolności. Uczestnicy procesu uczenia się są równi i wchodzą ze sobą w interakcje. Viktor Fedorovich radykalnie zmienił nastawienie nauczyciela do uczniów, system oceny wiedzy, zadania domowe i strukturę lekcji.
W 2017 roku Viktor Fedorovich zauważył jegodziewięćdziesiątych urodzin. Przez całe życie poświęcił się nauczaniu. Nauczając matematyki w szkole, Wiktor Fedorowicz próbował zmaksymalizować proces uczenia się. Jego doświadczenie w nauczaniu wynosi sześćdziesiąt trzy lata, a pięćdziesiąt z nich zajmuje się badaniem i doskonaleniem działań dydaktycznych. Pierwszy eksperyment zakończył się sukcesem. Program szkolny został opanowany przez studentów dwa lata przed zwykłym przebiegiem.
Technika nauczyciela Szatałowa była pierwszazostał przedstawiony szerokiej publiczności w listopadzie 1971 roku w Komsomolskiej Prawdzie. Odniosła ogromny sukces w środowisku nauczania. Jednak po upadku Związku Radzieckiego eksperyment został zamknięty.
W 2000 roku w Moskwie zaczęła działać szkołametoda Szatałowa, w której nawet dzisiaj kształci się dzieci i dorosłych z różnych miast. Ponadto Wiktor Pawłowicz jest autorem ponad pięćdziesięciu książek, a jego kursy audio i wideo cieszą się dużą popularnością zarówno wśród nauczycieli, jak i studentów.
Obecnie Wiktor Pawłowicz mieszka idziała w Doniecku. Prowadzi wykłady z zakresu umiejętności pedagogicznych. Metoda Szatałowa była najszerzej stosowana na lekcjach matematyki, jednak pedagodzy innowatorów z powodzeniem wprowadzili metodykę nauczania innych dyscyplin. Szczególną korzyścią są lekcje na temat metody Wiktora Fedorowicza dla uczniów niższych klas.
Istota metodologii Szatalowa jest podzielona na etapyzarządzanie procesem uczenia się. Viktor Fedorovich stworzył pewien algorytm, który z powodzeniem można zastosować absolutnie dla każdego badanego przedmiotu i nie zależy od grupy wiekowej i poziomu przygotowania uczniów.
Metoda szkolenia Szatałowa opiera się na kilkuzasady. Po pierwsze, Wiktor Fiodorowicz twierdzi, że wszystkie dzieci są szkolone. Nie ma podziału na słabych i silnych, stażystów i nie. Po drugie obowiązkowym wymogiem dla nauczyciela jest pełen szacunku i życzliwy stosunek do ucznia. Zgodnie z metodologią Szatalowa wszyscy uczniowie są równi, choć nie wyklucza to indywidualnego podejścia do każdego.
Ponadto Wiktor Fedorowicz dokonał rewizji systemustopniowanie. W jego metodycznym systemie nie ma złych znaków. Ta zasada metody Szatałowa w szkole podstawowej jest szczególnie ważna. Dziecko uczy się poprawiać swoje błędy i kontrolować swoje postępy. A wiedza zbiorowa rozwija ważne cechy u uczniów pierwszego stopnia, takie jak umiejętności interpersonalne, zdolność reagowania i wzajemna pomoc.
W rozwoju swojego metodycznego systemu Wiktor Fiodorowicz kładzie nacisk na edukację małych dzieci, ponieważ podstawowy rozwój człowieka ma miejsce w pierwszych jedenastu latach jego życia.
Główną cechą wyróżniającą metodologię Szatałowa -wykorzystanie sygnałów referencyjnych. W roli takich sygnałów są różne symbole, które powodują skojarzenia z badanym materiałem. Z tego wynika, że metodologia opiera się na rozwoju i aktywnym wykorzystywaniu skojarzeniowego myślenia i pamięci wzrokowej. Podczas tworzenia sygnałów referencyjnych obowiązują następujące zasady:
1. Sygnał powinien być niezwykle zwięzły. Im prostszy i wyraźniejszy sygnał, tym łatwiej go zapamiętać i odtworzyć.
2. Strukturyzacja sygnału pomaga usystematyzować materiał i wyróżnić główny element. Struktury można uzyskać za pomocą symboli: strzałki, bloki, linie.
3. Sense accents. Ważne jest podświetlone kolorem, czcionką i innymi sposobami.
4. Sygnały są łączone w niezależne jednostki.
5. Sygnał jest asocjacyjny i może wytwarzać wyraźne obrazy.
6. Sygnał jest prosty, łatwo go odtworzyć.
7. Sygnał jest wizualny, być może wybór koloru.
Aby rozwinąć grupę sygnałów,uważnie przestudiuj nauczany materiał, zaznacz najważniejsze punkty, czyli pozbądź się "wody". Kluczowe momenty wymagają przeglądu, przestrzegania porządku i powiązań między nimi. Następnie należy je przekształcić w symbole sygnałów zgodnie z powyższymi wymaganiami. Sygnały są łączone w bloki, połączenia między nimi są wskazywane za pomocą metod graficznych i kolorystycznych.
Po stworzeniu sygnałów, nauczycielopracowuje streszczenie pomocnicze. Sygnały referencyjne są kluczowymi punktami badanego tematu. Są one sformułowane w streszczeniu, które jest wizualnym schematem strukturalnym lub modelem.
Istnieją szczegółowe instrukcje dotyczące tworzeniasygnały referencyjne i streszczenia, których wykorzystanie pomaga zastosować metodologię Szatałowa na lekcjach języka rosyjskiego i literatury, w twórczości i naukach przyrodniczych.
Streszczenie służy jako rodzaj"Cribs". Na arkuszu abstraktu za pomocą symboli, skrótów, obrazów graficznych i znaków prezentowany jest obszerny materiał. Logiczne jest założenie, że zapamiętywanie interesującego kolorowego schematu jest znacznie łatwiejsze niż zapamiętanie całego podręcznika. Dla nauczyciela korzystanie z abstraktów jest również bardzo wygodne. W weryfikacji wiedzy następuje powtórzenie streszczenia przez ucznia. Nauczyciel nie koryguje błędów znalezionych w streszczeniu ucznia, a jedynie dokonuje oceny. Zadaniem studenta jest sam znaleźć błąd. W tym przypadku wykorzystywany jest aspekt gry, co niewątpliwie zwiększa zainteresowanie nauką.
Są to pierwsze trzy etapy metodologii nauczaniaSzatałow. Na początku nauczyciel rozwija temat. Zadaniem nauczyciela jest nie tylko szczegółowe wyjaśnienie materiału, ale także zainteresowanie uczniów. Oznacza to, że do zaprezentowania badanego materiału wymagane są obrazy, które wywołują skojarzenia emocjonalne. Zadaniem nauczyciela na tym etapie jest zadawanie uczniom pytań, które pomagają w ujawnieniu badanego tematu.
W drugim etapie badany materiał jest oferowany uczniom w formie streszczenia. Aby lepiej zapamiętać materiał sypki, nauczyciel skraca go do plakatu informacyjnego.
Plakat jest notatką referencyjną,składające się ze strukturalnych sygnałów odniesienia. Nauczyciel wyjaśnia znaczenie konkretnego sygnału referencyjnego i ich wzajemny stosunek. W badaniu i zapamiętywaniu sygnałów referencyjnych przez uczniów, trzeci etap techniki Szatałowa znajduje się na lekcji.
Należy jeszcze raz podkreślić znaczeniezastosowanie poprawnie sformułowanych sygnałów referencyjnych. Praktyka pokazuje, że najbardziej efektywne są sygnały opracowane przez nauczyciela bezpośrednio na ten temat i dla tej grupy uczniów, a nie zapożyczone z wcześniejszych doświadczeń. Jest to jedyny sposób uwzględnienia indywidualnych cech uczniów.
Dla uczniów szkół podstawowych najważniejszesą pierwsze trzy etapy. Na tych etapach nauczyciel opiera się na zapamiętywaniu i przyswajaniu tematu. Dlatego tak ważne jest stworzenie najbardziej zapadających w pamięć sygnałów referencyjnych. Aby je zapamiętać, uczeń powinien być nimi zainteresowany.
Na czwartym etapie uczniowie w domuniezależnie badać streszczenie. Interesujące jest to, że termin "praca domowa" nie jest typowy dla metody nauczania Szatałowa w szkole. Nauczyciel sugeruje, że uczeń odrabia zadanie domowe. Istnieje zasadnicza różnica w tym. Praca domowa to zestaw konkretnych ćwiczeń, które musisz wykonać na własną rękę podczas studiowania tematu. Sam student decyduje, czy zrobić to w ciągu jednego dnia, czy rozciągnąć go na cały okres studiowania materiału, rozpocząć go w ostatniej chwili lub zrobić to przed rozpoczęciem lekcji. Dzięki tej metodzie metody Szatałowa w szkole podstawowej zdolność do samoorganizacji rozwija się u dzieci od najmłodszych lat.
Po samodzielnym przestudiowaniu materiału uczeńw następnej lekcji powtarza notatkę referencyjną i odpowiada na pytania nauczyciela dotyczące sygnałów referencyjnych. To jest piąty i szósty etap i kolejna znacząca różnica w szkole według metody Szatałowa. W tej sytuacji uczniowie nie boją się niepewności: "Zapytaj, nie pytaj?". Każdy uczeń w każdej lekcji odpowiada na pytania dotyczące badanego materiału. I to on określa stopień przygotowania. Inni uczniowie są aktywnie zaangażowani w ten proces. Tak więc odpowiedź na tablicy zamienia się w kolektywną dyskusję. Dla ucznia zmniejsza to strach przed odpowiedzią na badany temat, ponieważ wie, że w razie potrzeby jego koledzy z klasy mu pomogą. Ale jednocześnie student stara się samodzielnie poradzić sobie z odpowiedzią na tablicy, nie korzystając z niczyjej pomocy.
W swoim systemie metodycznym Szatałow aktywnie wykorzystuje wszystkie możliwe metodypowtórzenie na różnych poziomach. Bez powtarzania powtórzeń niemożliwe jest osiągnięcie jasnego zrozumienia i przyswojenia badanego materiału. Co więcej, jak podkreśla Wiktor Pawłowicz, konieczne jest stosowanie różnych technik powtórzeń, aby uniknąć zapamiętywania mechanicznego.
W lekcjach prowadzonych przez program Szatałowa,informacje podawane są nie w akapitach, ale w dużych blokach. Oszczędza to dużo czasu. Znaczna część tego czasu poświęcana jest powtórzeniu. Na każdej lekcji nauczyciel oferuje uczniom przypomnienie sobie materiału, który omówili. Dzieje się tak z wykorzystaniem kreatywnych, produktywnych i reprodukcyjnych rodzajów działań edukacyjnych.
Reproductive repetition jest charakterystyczne dlaaktualizacja wiedzy teoretycznej. Przy produktywnym powtarzaniu badany materiał jest uogólniony. Lekcje twórcze to lekcje otwartych myśli, które oznaczają kreatywne zrozumienie przekazanego materiału. Powtarzanie jest oparte na notatkach referencyjnych. Nauczyciel rejestruje powtarzające się tematy, tym samym systematyzując ten proces.
Za jego działalność pedagogiczną i naukowąWiktor Fiodorowicz napisał ponad sześćdziesiąt książek. Jedną z nich jest książka "Gdzie i jak te dwa zniknęły". Zajmuje się optymalizacją czasu lekcji, relacją między nauczycielem a uczniem oraz kontrolą wiedzy. System oceny wiedzy za pomocą metody Szatałowa zasadniczo różni się od zwykłego systemu szkolnego. Najważniejszą zasadą jego systemu jest otwarta perspektywa. Oznacza to, że student zawsze może poprawić swój zły znak. Dwójki, Szatałow powiedział, nie motywuj, ale przeciwnie, depresuj ucznia, pozbawiając go chęci nauki. Ten aksjomat jest najlepiej rozumiany przez nauczycieli szkół podstawowych. Mają do czynienia z delikatną psychiką dziecka, którą łatwo zranić przez złe oceny. Dziecko nie powinno się bać popełniać błędów i zawsze być w stanie je poprawić.
Wiedza jest utrzymywana przez otwartyoświadczenia. To jest duży arkusz, do którego każdy uczeń ma swobodny dostęp. Niskie znaki zaznaczono ołówkiem. Kiedy uczeń poprawia błędy, podnosi poziom wiedzy, notatka w rejestrze rośnie. Jest to najważniejszy czynnik w metodologii Szatalova. Kiedy uczeń otrzymał dwójkę lub trójkę, a nauczyciel zauważył to w dzienniku i dzienniku, uczeń jest zdenerwowany i przygnębiony, ale nie może niczego naprawić. Otrzymany znak jest faktem dokonanym. To znacznie zmniejsza pragnienie wiedzy.
W 1956 r. Pierwszy praktycznymetody badawcze Szatałow na lekcjach matematyki, fizyki i astronomii. Od tego czasu technika została udoskonalona i rozwinięta. Ale podstawowe zasady szkolenia na Szatałowa pozostały niewzruszone. Głównym jest otwartość. Nauczyciel otwarcie i z szacunkiem komunikuje się ze studentami, ich związek można porównać do relacji między kolegami. Nauczyciel w szkole podstawowej jest zarówno patronem, jak i przyjacielem ucznia. Uczeń w tym przypadku czuje się spokojny i pewny siebie. Nie boi się popełnić błędu, nie boi się wydawać głupcem.
Równe relacje rozwijają się między uczniami. Nie ma doskonałych uczniów i studentów. Każdy może otrzymać tylko dobre oceny. Uczniowie rozwijają poczucie koleżeństwa. W procesie uczenia się wszyscy uczniowie są stale zaangażowani. Kiedy jeden z nich odpowiada, inni słuchają i są gotowi pomóc przyjacielowi w razie potrzeby. Ponadto nauczyciel tworzy atmosferę życzliwości. Między studentami nie ma konkurencji. Spędziwszy kilka pierwszych lat w takiej atmosferze, dziecko nie stanie się w przyszłości ciekawością ani egoistą.
Rodzice uczestniczą również w procesie uczenia się. Nauczyciel musi przyprowadzić rodzicom znaczenie stworzenia wygodnego i spokojnego domu. Rodzice nie obwiniają za złą ocenę, zachęcają i wspierają dziecko, motywując do uzyskania wyższego wyniku. Dziecko jest zaufane, wierzy w jego umiejętności, co zwiększa jego poziom poczucia własnej wartości i pewności siebie.
Jest oczywiste, że metodologia Shatalov, stosowane jakow szkole podstawowej iw szkole średniej ma wiele zalet. Po pierwsze, jest to znaczna oszczędność czasu. Ze względu na wykorzystanie abstraktów można badać dużą ilość informacji w krótszym czasie. A jakość wiedzy uzyskanej dzięki tej redukcji wcale nie cierpi.
Po drugie, nowy system oceny wiedzyPozwala to uczniowi samodzielnie kontrolować swój postęp, rozwijając niezależność. A korzystna sytuacja w domu i szkole znacząco przyczynia się do wzrostu zainteresowania nauką. Wykorzystanie sygnałów referencyjnych i abstraktów ułatwia proces uczenia się dla ucznia i nauczyciela.
</ p>
