Tiamina jest dostępna w postaci kapsułek lubroztwór domięśniowy. Drugą nazwą leku jest aneurina (przestarzała). Jest to witamina, która rozpuszcza się w wodzie. Substancja nie ma koloru. Kiedy obróbka cieplna - jest zniszczona. Tiamina nie rozpuszcza się w alkoholu. Jakie są cechy funkcjonalne tiaminy? Instrukcje użytkowania opisują szczegółowo cel leku.
Funkcje tiaminy
Witamina Tiamina jest nadal znana jako witamina B1. Reguluje metabolizm tłuszczów i węglowodanów w organizmie, stabilizuje wzrost i rozwój, poprawia sprawność pracy serca, układu pokarmowego i nerwowego. Ponieważ jedna z jego właściwości - rozpuszczania w wodzie, witamina nie pozostaje w ciele i nie rozkłada się w toksyny.
Wygląd tiaminy
Historia zaczyna się, gdy uczony chrześcijaninEikman po raz pierwszy odkrył substancje takie jak witaminy. W wyniku odkrycia w medycynie został laureatem Nagrody Nobla. Inny naukowiec, Kazimir Funk, wybrał witaminę jako związek z azotem z otrębów ryżowych. Witamina jako odrębna substancja została ostatecznie uzyskana w 1926 roku.
Właściwości fizyczne i chemiczne
Prawie całkowita rozpuszczalność w wodzie. W roztworach kwasowo-wodnych wysoka temperatura nie wpływa na substancję. W alkaliach, po podgrzaniu, substancja ulega deformacji. Cząsteczka składa się z pierścieni pirymidyny i tiazolu utworzonych przez wiązanie metylenowe.
Dystrybucja w ciele
Zastanów się, w jaki sposób tiamina jest rozprowadzana w ciele. Instrukcja opisuje farmakokinetykę leku. Po przejściu przez GIT lek jest wchłaniany i trawiony przez enzymy trawienne. Następnie, w ciągu 15 minut, wchodzi do krwioobiegu w niepowiązanej postaci. Pół godziny później rozprzestrzenia się w różnych tkankach. W czystej postaci tiamina występuje w osoczu, w postaci estrów fosforowych - w leukocytach i erytrocytach.
Jako procent 50% tiaminy jest zawartyprążkowane mięśnie, narządy wewnętrzne stanowią około 40% całkowitej ilości witaminy. Tkanka nerwowa i tkanka wątroby zawierają również wystarczającą ilość tiaminy.
Tiamindifosforan jest aktywnym estrem fosforowym, któryma tiaminę. Instrukcja użytkowania wskazuje, że ten eter jest bezpośrednio zaangażowany w metaboliczne procesy tłuszczów i węglowodanów. Wycofanie się z organizmu odbywa się przez nerki i jelita.
Zużycie
Lek podaje się domięśniowo lub powoli dożylnie raz dziennie. Standardowa porcja dla dorosłych wynosi od 25 do 50 mg. Terminy leczenia mogą wynosić od 10 dni do jednego miesiąca.
Ponadto, doustne leczenie hypowitaminozą przyjmuje się doustnie 10-25 mg. Dzienna dawka jest pojedyncza lub podzielona.
W jakich przypadkach wzrasta dawka tiaminy? Instrukcje dotyczące stosowania w ciężkiej hipowitaminozy różnią się dawką dobową do 300 mg.
Wskazania
Dozwolone jest stosowanie w czasie ciąży i laktacji. Dawkowanie zgodnie z zaleceniami lekarza.
Efekty uboczne
Tiamina może wywoływać wiele reakcji drażniących: swędzenie, pokrzywka, obrzęk Quinckego, a czasami wstrząs anafilaktyczny może wystąpić. Wśród mniej powszechnych efektów - tachykardia i pocenie się.
Przeciwwskazania
W tej chwili przeciwwskazania do stosowaniasą nieznaczące. Przygotowanie tiaminy instrukcji użytkowania zabrania stosowania w przypadkach nadwrażliwości, a żeńskiej menopauzy, kiedy encefalopatia.
Dodatkowe instrukcje
Istnieją pewne zalecenia dlastosowanie tiaminy. Instrukcja użytkowania nie zaleca stosowania leku jako substytutu odżywiania, tylko z holistyczną dietą. Jeśli połknięcie spowoduje odrzucenie leku (odruchy wymiotne, nudności, ostatnio stosowane), dopuszczalne jest podawanie pozajelitowe. Jeśli wykryje się encefalopatię Wernickego, przed zażyciem leku należy przepisać dekstrozę.
</ p>
