Tożsamość sprawcy jest dość specyficznatermin używany w ramach kryminologii, który pozwala opisać cechy charakteru, osobowość i cechy społeczne osoby, które mogą popełnić szereg naruszeń prawnych i administracyjnych.
Struktura osobowości sprawcy składa się z szeregu cech, które wpływają na popełnienie bezprawnych działań. Podstruktury obejmują:
1. Biofizjologiczne znaki, które składają się na osobowość przestępcy, są cechami jego fizjologicznej budowy, układu nerwowego, obecnego stanu zdrowia itp. Czynnik ten jest badany w związku z tym, że cechy osobiste są często określane genetycznie. Atrybuty dziedziczne wpływają również na specyfikę edukacji jednostki, jej interakcję ze środowiskiem i szereg innych wskaźników.
2. Cechy społeczno-demograficzne. Obejmowały one szereg wskaźników, takich jak wiek, płeć, status społeczny i cywilnego, wykształcenia, zawodu, cech narodowych i innych cech. Dane, które ma śledczej wskazują, że, na przykład, większość przestępców, na którego barkach ciężkie uszkodzenie ciała - mężczyźni, podczas gdy kobiety są bardziej skłonni do uciekania się do popełnionego naruszenia na podstawie najemników. Poziom wykształcenia wpływa na rodzaj przestępstwa, przestępstwa: naruszenia gospodarcze i finansowe są najczęściej popełniane przez ludzi z wyższym wykształceniem, podczas kradzieży, chuligaństwo, wandalizm, kradzieże i tym podobne - osoby, których poziom wykształcenia jest znacznie niższa.
3. Cechy moralne i psychologiczne, które określają tożsamość przestępcy w kryminologii, obejmują cechy światopoglądu jednostki, wartości, przekonań i orientacji życiowej.
Określona pozycja światopogląducelowość i wytrwałość jednostki w osiąganiu zamierzonego, a ogólnie wpływa na zestaw nawyków i system poglądów człowieka. Uważa się, że jednostka staje się jednostką tylko wtedy, gdy tworzy się system wartości i własny stosunek do porządku publicznego, a także zdolność do wzięcia odpowiedzialności za swoje decyzje i działania na sobie.
W kontekście tego ustępucechy takie jak dominująca (lub odwrotnie, nieformalna) postawa wobec różnych wartości, zarówno moralnych, jak i społecznych, przyjętych w danym społeczeństwie. Jest to przede wszystkim stosunek do rodziny, pracy, rozwoju, komunikacji społecznej itp. Ponadto konieczna jest ocena i klasyfikacja znaczenia roszczeń społecznych i potrzeb (społecznie użyteczne / szkodliwe, uzasadnione / nieuzasadnione), a następnie badanie natury i sposobu osiągania celów (prawnych, prawnych, nielegalnych, społecznie (bez) niebezpiecznych).
4. Wreszcie, ostateczne cechy, które ujawniają pojęcie osobowości przestępcy, to jego intelektualne, emocjonalne i wolicjonalne właściwości.
Pierwszy obejmuje doświadczenie życiowe, wąską wiedzę i zakres zainteresowań, aspiracje, ilość wiedzy, poziom rozwoju intelektualnego i tym podobne.
Pod emocjonalnymi cechami osobowościnależy rozumieć równowagę, ruchliwość i siłę przebiegu procesów nerwowych i pobudliwości emocjonalnej, zasady związane z reagowaniem na zmiany zewnętrzne lub wewnętrzne.
Wreszcie, właściwości o silnej woli - jest to zdolność do podjęciai wdrażać decyzje mające na celu osiągnięcie celu, uregulowanie działań w ramach decyzji, wytrwałość i jasny kierunek działania, któremu towarzyszy pewna elastyczność.
Osoba przestępcy, rozpatrywana w kontekścieopisywane przedmioty charakteryzują się samolubnymi motywacjami, dyskredytującymi postawami wobec życia, zdrowiem innej osoby, materialnymi korzyściami, aspołecznym podejściem do przyjętych norm i zasad postępowania, nieodpowiedzialnym podejściem do obowiązków.
</ p>
