W zwykłej świadomości wyspa to obszar lądowy,otoczone ze wszystkich stron przez wodę. Termin ten oznacza zarówno ogromne części ziemi, na przykład Islandię, jak i małe strzępki twardości gdzieś na rzece, które mogą całkowicie zniknąć w powodzi. Przez jej wysp pochodzenia może być lądu (powstały w wyniku ruchu płyty tektoniczne) wulkanicznego (powstałych w wyniku erupcji wulkanu) namytye (piaszczystych przyczyn, które zostały utworzone z plecionki), sztuczne i w końcu wydziela więcej wysepek koralowych. Jeśli pierwsze cztery grupy rozumieją, że pojawiły się w wyniku naturalnych procesów geotektonicznych lub działań ludzi, co jest związane z formowaniem wyspy koralowej, ponieważ wiemy, że koralowiec jest żywym organizmem?
W ciepłych wodach mórz tropikalnychdziwne prymitywne stworzenia żywiące się planktonem złapanym przez ich macki. Każde takie zwierzę buduje dla siebie wapienny kielich. Polip umiera z czasem, a kielich pozostaje. Na jej podstawie nowy polip buduje mieszkanie z wapienia. I tutaj kolonie koralowców rosną w górę, pędząc ku słońcu, aż osiągną poziom morza i wzniosą się ponad powierzchnię. Tak powstaje wyspa koralowa.
Naturalne jest założenie, że to jest -niskie wyspy, ponieważ koralowce są zwierzętami morskimi, a na lądzie giną. Optymalna głębokość dla nich to około 30-10 metrów, gdzie nie ma burz, a jednocześnie jest wystarczająco dużo światła słonecznego. Dlaczego zatem w prawdziwym życiu wyspa koralowa może osiągnąć wysokość kilkuset metrów? Ponieważ płyty tektoniczne Ziemi ciągle się poruszają. Wahania poziomu dna morskiego mogą podnieść rafy koralowej w górę lub umieścić go w królestwie wiecznej ciemności, przy 200-300 metrów. Jest oczywiste, że w miarę upływu czasu wzniosłości wyspa pokryta jest gleba i roślinność, ale nadal opierać będzie się składać z licznych wapiennych szkieletów długich martwy polipów.
Wyspa koralowa może być dwojakiego rodzaju: sama wyspa, która ma znaną formę wzniesienia nad morzem w formie skały i atol. Czym są atole i jak powstają? Całkiem proste, aczkolwiek długie. Atole są bardzo liczne na Pacyfiku, gdzie wiadomo, że aktywność wulkaniczna jest bardzo silna. Wyobraź sobie wyspę, która jest wulkanem nad wodą. U podstawy, w wodzie, ogrzewanej nie tylko przez słońce, ale także poprzez gotowanie magmy w jelitach, polipy lubią się uspokajać. Budują rafę wokół wyspy, otaczając ją jak pierścień. Następnie, po stuleciach takiej aktywności koralowców, następuje erupcja wulkanu i ... eksplodowana góra znika w otchłani wód. I koralowce pozostają! Z samolotu, atol wydaje się otoczony niebieskim pierścieniem morskim, wewnątrz którego laguna jest zielona - wszystko, co pozostało z niegdyś groźnego wulkanu.
Oczywiście, nie zawsze wulkan pogrąża się w morzu,a najczęściej są to wyspy wulkaniczne i koralowe. Przykłady takiej symbiozy bio-magmowej widzimy w stanie Tonga (Polinezja), który jest skupiskiem wysp wulkanicznych otoczonych rafami koralowymi i atolami. Przykładem klasycznego atola, który ma prawie idealny kształt pierścienia, jest Bikini.
Wyspa koralowa jest złożonym ekosystemem. Można powiedzieć, że rafy są najgęściej zaludnionym spośród wszystkich siedlisk morskich. Nigdy nie spadając poniżej +20 stopni temperatury wody, schronienia, które można znaleźć w koralowych korytarzach, grotach i zaroślach, obfitość potraw przyciąga wiele różnorodnych stworzeń. Polipy absorbują plankton, a one z kolei obgryzają kolorowe papugi rybne, motyle i żarłoczne rozgwiazdy "koronę cierniową". W głębinach raf, osiedlają się jeżowce i ukwiały. W kwitnącym ogrodzie koralowym małe amfibie, znane nam z kreskówki "ryby Nemo", znajdują schronienie, aw jaskiniach martwych koralowców czekają na zdobycz mureny. Niestety, ze względu na szybką aktywność ludzką koralowców jest coraz mniej, ponieważ polipy żyją tylko w bardzo czystej wodzie. Nawet dotknięcie korala może doprowadzić do jego śmierci. Dlatego będąc w krajach tropikalnych, nigdy nie stawaj na polipach, a tym bardziej nie załamuj wrażliwych gałęzi koralowców.
</ p>
