Protekcjonizm to polityka ochrony krajowych przedsiębiorców

Historycznie różnePaństwa w różnych okresach mają różne formy ochrony interesów narodowych na rynku światowym. To wybrane stanowisko określa politykę handlową kraju i jego znaczenie na arenie międzynarodowej. Najbardziej znane to protekcjonizm i wolny handel. Jeśli pierwsza jest próbą ochrony narodowych interesów przedsiębiorców, druga zakłada całkowitą swobodę działania w handlu.

Protekcjonizm jest polityką rządu krajuw odniesieniu do ochrony interesów producentów krajowych i ograniczenia przywozu produktów importowanych. W ścisłej formie wyraża się to w maksymalnej stymulacji wywozu oraz ograniczeniu lub zakazie importu importu. Przemysł krajowy jest chroniony poprzez nakładanie wysokich ceł na towary zagraniczne. Taka polityka narodziła się na bazie merkantylizmu.

Z jednej strony dla producentów krajowychProtekcjonizm jest bardzo korzystny, umożliwia im konkurowanie z importerami i opłacalność sprzedaży ich produktów. Ale taka pozycja państwa może prowadzić do pojawienia się monopolu, pogorszenia jakości towarów. Co więcej, wcześniej czy później handel zagraniczny zacznie wyraźnie się zmniejszać, a samo państwo będzie się izolowało. Dlatego też często protekcjonizm zastępowany jest przez wolny handel, czyli wolny handel.

Polityka ustanawiania równych warunków dlaimporterzy i producenci krajowi często dają pozytywne wyniki. Gospodarka narodowa staje się coraz bardziej otwarta, a relacje na rynku międzynarodowym zauważalnie się poprawiają. Analizując politykę różnych krajów, możemy powiedzieć, że protekcjonizm nie jest jedyną pewną drogą do poprawy swojej sytuacji gospodarczej. Dobrobyt państwa jest ułatwiony dzięki liberalizacji handlu zagranicznego, ma pozytywny wpływ zarówno na społeczność światową, jak i na poszczególne kraje.

Protekcjonizm w Rosji pojawił się w XVII wiekuwraz z otwarciem pierwszych prywatnych manufaktur. Wtedy król zaczął otrzymywać liczne skargi od kupców do zagranicznych kupców, z powodu których nie mogli sprzedać swoich towarów. Aleksiej Michajłowicz był pierwszym, który bronił krajowych producentów, a za nim pozostałą część władców. To on nałożył wysokie cła na obcokrajowców, wskazał im, co mają robić i gdzie handlować, a niektóre produkty zostały zakazane.

Eksport był ściśle ograniczony do Piotra I, Elżbiety,Katarzyna II, Aleksander I, Mikołaj I, Aleksander II, Aleksander III. Protekcjonizm jest główną formą stosunków handlowych tamtych czasów. Władcy osłabiający patronat producentów krajowych nie byli szanowani, prędzej czy później musieli zmienić swoje poglądy i ograniczyć import. Pod koniec dziewiętnastego wieku taka polityka doprowadziła do dobrych konsekwencji, pozycja rosyjskiego przemysłu stała się zauważalnie silniejsza. Ale stała interwencja króla w sprawy kapitalistów spowodowała ich niezadowolenie u władz. Nic więc dziwnego, że wielu bogatych przedsiębiorców wspierało, a nawet sponsorowało stronę opozycji w każdy możliwy sposób.

</ p>