Rzeka w Wenezueli - Orinoko - znajduje się na południuAmeryka i jest jednym z najbardziej malowniczych wśród lokalnych zbiorników wodnych. To pierwsza rzeka odkryta w Nowym Świecie. Piosenkarka Enya poświęciła jej swoją piosenkę "Orinoco Flow".
Columbus, po raz pierwszy widząc usta tego pięknegostaw, zdecydował, że jest to miejsce niebieskie. Indianie mieszkający nad brzegiem rzeki spotykali się z nieznajomymi. Ale ich tradycja noszenia złotej biżuterii spowodowała "gorączkę złota". Konkwistadorzy przeszli głębiej przez terytorium, marząc o znalezieniu cennego miasta.
Ale był tylko ich wyobraźnią. W drodze do ujścia Orinoko, poszukiwacze złota zniszczyli wszystko po drodze. Ale Indianie z Warao byli w stanie przetrwać i nadal żyć w delcie rzeki. Ale ich liczba to teraz tylko 20 000 osób.
Rzeka w Wenezueli i Kolumbii (Orinoko) ma swojepoczątek w pobliżu granicy brazylijskiej, w pobliżu góry Delgado-Chalbaud. Strumień rzeki rozpoczyna swoją podróż od pasma górskiego Parim. Ze źródła (położonego niedaleko granicy brazylijskiej), płynącego wokół łuku Wyżyny Gujańskiej, wpada do Oceanu Atlantyckiego. Orinoko jest również określane jako Kolumbia, ponieważ ten staw służy jednocześnie jako granica z Wenezuelą.
Rzeka Orinoko jest jedną z największych na południuAmeryka. Jego długość wynosi 2410 kilometrów, powierzchnia zlewni wynosi 880 000 kilometrów kwadratowych. W Wenezueli tylko 76,3% całkowitej powierzchni znajduje się. Reszta jest w Kolumbii. Orinoko jest podzielone na cztery sekcje o różnych długościach: górnej, dolnej, środkowej i trójkątnej.
Górna część ma około 250 kilometrów. Jest od źródła do Raudalis de Guajaribos. Teren jest górzysty, a woda płynie na północny-zachód.
Średni odcinek rozciąga się na około 750 kilometrów. Pierwsze 480 km Orinoko przepływa w kierunku zachodnim. Potem skręca na północ i unosi wodę wzdłuż kolumbijskiej granicy.
Niższa sekcja, prawie tysiąc kilometrów,zaczyna się u zbiegu rzek Puerto Carreno i Meta. Jest to dobrze rozwinięta równina zalewowa. Woda porusza się na północny wschód. Dolna sekcja kończy się w pobliżu Barrancas.
Delta liczy 200 kilometrów, a jej powierzchnia wynosi 41 000 kilometrów kwadratowych. km, aw najszerszym miejscu tętnica wodna osiąga 370 km.
Jest to główna rzeka Wenezueli i jest bardzo ważnagłówny transport. Jest żeglowna od delty do Ciudad Bolivar. W dolnym biegu Orinoko ma wiele gałęzi i tworzy deltę. Rzeka zasila deszcze (głównie lato). A gdy nadejdzie pora sucha, wygląda jak łańcuch małych stojących jezior.
Początki rzeki nie były badane aż do XX wieku. Mieszane zalane lasy, dopływy, wodospady i bystrza. Wszystko to utrudniło naukowcom. Orinoko mógł odwiedzić tylko dwie ekspedycje. Zgodnie z historiami Indian, do tej pory żyją nad rzeką kilka małych starożytnych plemion. Unikają kontaktu ze światem zewnętrznym, polują, zbierają dary natury.
Gdy nadejdzie pora sucha, rzeka w Wenezueli(Orinoko) wycofuje się z wybrzeża, a starożytne rysunki stworzone przez Arawaka 3000 lat temu stają się widoczne. Poniżej stawu wylewa się na równinę Llanos. Tam wenezuelscy kowboje (potomkowie Indian łowców i Murzyni niewolnicy) hodują bydło. Rzeka zwęża się z Ciudad Bolivar, a następnie znowu przepływa przez dolinę.
Rzeka posiada funkcję - rzekę Kasikyare,łączący Amazonię i Orinoko. I jej dopływy - większość wenezuelskich zbiorników wodnych. Na jednym z nich znajduje się Angel - najwyższy wodospad na świecie. Orinoko - rzeka ropy w Wenezueli. Naukowcy nie znaleźli w nim złota, ale znaleziono piaski bitumiczne (ciężki olej). Dlatego rzeka nazywa się olejem.
W rzece są gigantyczne wydry. W tym zbiorniku żyje jeden z najrzadszych gadów na świecie - krokodyl Orinoko. Ponad tysiąc gatunków ryb żyje w rzece. Niektóre żyją tylko w pobliżu ust. Orinoko jest domem dla czarnych piranów. A także ryba zwana kardynałem tetra. Bardzo lubi akwarystów. A prawdziwą ojczyzną tych ryb jest Rio Negro. Na brzegach Orinoco żyją duże gryzonie kapibar. W 1800 roku w rzece Alexander von Humboldt odkryto unikalne różowe delfiny.
W 1926 roku W rzece odkryto bogate złoża rudy żelaza. Ale jego masowe wydobycie rozpoczęto dopiero w drugiej połowie XX wieku. W osadach rzecznych występuje dużo piasku smołowcowego, który w przyszłości może służyć do produkcji ropy.
</ p>
