Polskie imiona męskie stanowią odrębną gałąź dziedzictwa kulturowego, która dotarła do nas z głębi czasu. Jest integralną częścią tradycji narodowych.
Obecnie polskie prawoistnieje ograniczenie liczby imion nadawanych dziecku zarówno w chwili urodzenia, jak iw okresach, kiedy jego osobowość jest ustalona. Na przykład, po urodzeniu rodzica, mogą nazwać swoje dziecko dwoma nazwami. Później, w wieku 9-10 lat, podczas pierwszego sakramentu, dziecko może wybrać swoje trzecie nazywanie. Jest tradycyjnie wybierany na cześć słynnego świętego, uważanego za godnego naśladowania. Ta nazwa określa niebiańskiego patrona dziecka, więc nie jest używana w życiu codziennym. Jednak nazwa ta nie jest również zawarta we wszelkiego rodzaju oficjalnych dokumentach.
Polskie nazwiska mężczyzn są często wybieranewedług katolickich Świąt Bożego Narodzenia. Ponadto ważną rolę odgrywają nie tylko kościoły, ale także rodzinne tradycje. W związku z tym często można spotkać pseudonimy pochodzące z kultury greckiej, żydowskiej lub łacińskiej. Jeśli mówimy o pożyczaniu, możemy od razu odróżnić aktywne mieszanie od słowiańskich tradycji nazwy nazywania. W tym samym czasie, z tą samą częstotliwością, są zarówno pseudonimy z czasów przedchrześcijańskich, jak i nazwiska, które pojawiły się później.
Polska kultura pełna jest pseudonimów niemieckiego,Pochodzenie litewskie, aramejskie, angielskie, francuskie i włoskie. Jak to często bywa, nazwiska polskich mężczyzn powstały pod wpływem wojen, rewolucji i innych konfrontacji, które były główną przyczyną pomieszania wartości kilku narodów. Oczywiście nowocześni rodzice mogą wybrać dowolny pseudonim, który, ich zdaniem, będzie w pełni odpowiadał ich dziecku. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że przepisy wymagają, aby imiona i nazwiska Polaków jednoznacznie określały płeć dziecka. Jednocześnie interesujące jest, że w Gruzji imię Maria może nosić zarówno dziewczęta, jak i chłopcy! Niemniej jednak drugi przypadek jest wyjątkiem od reguły.
Charakterystyczna, a nawet wyróżniająca ich cechamożna nazwać to, że polskie imiona chłopców mają wystarczająco dużą liczbę drobnych pieszczotliwych pseudonimów. Stało się to możliwe dzięki bogatym środkom budowy słów, które są nieodłącznie związane z językiem polskim. Na przykład chłopca o imieniu Yakub można nazwać Yakubek, a nawet Kubus. To użycie jest typowe dla członków rodziny i bliskich przyjaciół. W tym samym czasie wiek człowieka nie ma absolutnie żadnego znaczenia.
Imiona polskich mężczyzn są używane daleko poza niąpoza państwem. Takie procesy wiążą się z tym, że kultura polska wpłynęła nie tylko na sąsiednie kraje, ale i na inne kontynenty. Np. Kiedyś była duża liczba emigrantów z Polski w Ameryce Północnej. Szanowali i pielęgnowali tradycje swoich przodków, nawet daleko od ojczyzny.
</ p>
