Fani wielkiej poetki, MarinyCwietajewa, oczywiście, wie o niej wszystko. Od czasu do czasu odwiedzają jej dom, aby ponownie przyjrzeć się małym rzeczom, których używała w życiu codziennym. Obecnie w Moskwie organizowane jest muzeum-dom Mariny Cwietajewy. Jest państwową instytucją budżetową i centrum kulturalnym rosyjskiej stolicy.
Znajduje się pod adresem: Moskwa, Borys i Gleb Lane, 6. Tsvetaeva House Museum w Moskwie w różnych dniach tygodnia pracy na innego harmonogramu. Poniedziałki są wyłączone we wtorki, środy, piątki oraz przez cały dzień w soboty i niedziele centrum jest otwarta od południa do 7 wieczorem, w czwartek - 2 godziny dłużej, czyli do 21.00. Ostatni piątek miesiąca to także dzień wolny.
Muzeum Marina Cwietajewa w Moskwie, która jestkompleks pamiątkowy, został otwarty w 1992 roku w setną rocznicę poetki. Pomysł utworzenia takiego centrum kulturalnego należy zarówno do organizacji publicznych, jak i osób prywatnych, w szczególności D. Lichaczew. Dzięki ekspozycji muzealnej poznajemy życie i codzienność członków rodziny poetki i samej Mariny Ivanovny. W muzeum znajdują się również rosyjskie i zagraniczne archiwa, biblioteka naukowa, "kawiarenka poetów" i sala koncertowa, w której organizowane są wieczory literackie. Od 2016 roku EI Żuk został mianowany dyrektorem Muzeum Cwietajewskiego w Moskwie.
W tym domu mieszkała wielka poetkamłodzieży od 1914 do 1922 r. Inni członkowie jej rodziny mieszkali tu z nią. Dom ten został zbudowany w połowie XIX wieku, w 1862 roku w stylu klasycystycznym. Miał 2 piętra, które mieściły 4 apartamenty. Później, pod tym samym adresem, zbudowano kilka innych budynków (cztery domy i budynki gospodarcze), które łączył zielony dziedziniec, w rogu którego znajdowała się studnia. Wszystko to znajdowało się za żeliwnymi wrotami. Kamienica, w której rodzina Cwietajewów wynajmowała dom, miała szczególną architekturę, zwłaszcza we wnętrzu: dużo schodów, wąskie korytarze, przytulne pokoje itp. Ci, którzy idą do Muzeum Cwietajewskiego w Moskwie, widzą to na własne oczy.
MI Cwietajewa, jej mąż S. Ya. Efron i córka Alya osiedliły się tutaj wczesną jesienią 1914 roku. Mieszkali bardzo cicho i spokojnie. W 1915 roku, Marina spotkał Sophia Parnok - poetę, a rok później z Mandelsztama, który natychmiast po spotkaniu wybuchł uczucia do niej. Jej mąż albo nic nie zauważył, albo udawał. Idolił swoją żonę.
Rok 1916 był bardzo owocny dla poety. Jej wiersze publikowane były co miesiąc w "Northern Notes". Ten okres był najszczęśliwszy w jej życiu. Po urodzeniu córki rozkwitła w szczególny sposób, nosiła sukienki w podłodze, dekorując je akcesoriami z bursztynu i ametystu.
Ale sielanka jej rodziny została zniszczona przez wojnę irewolucja, która doprowadziła do głodu, ubóstwa i zimna. W kwietniu 1917 r. Urodziła drugą córkę, którą jej rodzice nazywali Iriną. W styczniu 1918 r. Mąż męża poety, Efron, zostaje ochotnikiem do wojska i znika na kilka lat. Dom, w którym mieszkali i który dziś jest muzeum Cwietajewy w Moskwie, zamienia się w hostel. Zostało im kilka pokoi i kuchnia.
Aby zapewnić córkom ciepło, Marina Ivanovnajest zmuszony do wycięcia wszystkich mebli: krzeseł, szafek, półek. Wszyscy razem są przygotowani na zimę w kuchni, aby jakoś się rozgrzać. Zmienia swój ulubiony fortepian na niską mąkę, z której gotuje owsiankę. Nie ma wystarczającej ilości papieru do kreatywności i zaczyna zapisywać swoje kompozycje na tapecie. W pewnym momencie Marina Cwietajewska, myśląc o swoich niewinnych okruchach, podaje je schronowi Kuntsewo. Ta decyzja jest dla niej trudna, ale tak naprawdę przynajmniej zostaną nakarmieni. Ale mała Irina, pozostawiona bez opieki matki, umiera.
W 1921 roku poeta dowiaduje się, że jej mąż żyje, a on jest w Stambule (Konstantynopolu). W tym samym czasie dociera do niej wieść o śmierci Blok i Gumilowa. Rok później, po zabraniu Alu z sierocińca, wyjechała za granicę.
W latach władzy radzieckiej ten w przeszłościŁadny dom pozostał dużym wspólnym mieszkaniem. Naturalnie, nikt go nie ganiał, a on był cały spustoszony i zrujnowany, upadł, ostatecznie stracił swój dawny wygląd. Dla władz nie reprezentował żadnej wartości kulturowej i historycznej. W 1930 roku nawet mówił o swoim wyburzeniu. Potem była Wojna Ojczyźniana i nie wchodziło to w grę. W 1979 r. Zaczęli ponownie rozmawiać o tym, że dom, w którym mieszkał M. Cwietajewska, musi zostać zburzony. Oficjalna decyzja została podjęta, lokatorzy zostali eksmitowani, woda i elektryczność zostały wyłączone. A oto jeden z lokatorów, a mianowicie Nadieżda Katava-Łytkina odmówiła wyprowadzki stamtąd, a proces musiał zostać zawieszony. Dom został ocalony.
W okresie pierestrojki kilka publicznychOrganizacje zaczęły walczyć o to, by wielka rosyjska poetka miała swoje muzeum i nie można było znaleźć lepszego miejsca niż dom, w którym upłynęły najszczęśliwsze lata. Jednak pomysł ten został zrealizowany dopiero po upadku Związku Radzieckiego w 1992 roku.
</ p>
