Współczesny proces edukacyjny jest niemożliwy bez działalności edukacyjnej, która z kolei powinna być najbardziej efektywna, aby sprostać stale rosnącym potrzebom dnia dzisiejszego.
Struktura zajęć edukacyjnych z reguły jest zewnętrzna, składa się z wielu elementów, takich jak:
Uczenie się zadań i sytuacji. Aby to zrobić, musi istnieć problem, motyw, akceptacja wszystkich powyższych przez uczniów.
Działania edukacyjne, których celem jest rozwiązywanie niezbędnych zadań.
Kontrola - stosunek wyniku działania do samego działania do podanych próbek.
Ewaluacja - ustalenie jakości (a nie ilości) wyniku w celu zmotywowania do dalszej pracy i aktywności edukacyjnej.
Każdy element ma swoją własną charakterystykę. Sama działalność edukacyjna jest intelektualna. Charakteryzuje się strukturą bardzo podobną do jakiegokolwiek działania intelektualnego: obecność planu, motyw, kontrola i spełnienie.
Problem edukacyjny jest przede wszystkimzwykłe zadanie edukacyjne. Ma jasny cel, ale aby osiągnąć ten cel, należy wziąć pod uwagę warunki, w których należy przeprowadzić to działanie. Struktura działalności edukacyjnej nie oznacza abstrakcji.
Zadanie można również nazwać celem podanym wpewne warunki. Gdy tył zostanie wykonany, sam uczeń się zmienia. Działania edukacyjne mogą być prezentowane jako program zadań edukacyjnych podanych w określonych warunkach uczenia się, a także w ramach konkretnych działań szkoleniowych.
Zadanie edukacyjne jest rodzajem złożonego systemuinformacje o danym obiekcie lub procesie, w którym mała część informacji jest jasno określona, a reszta z reguły jest duża, nie jest znana. Wymagane jest znalezienie za pomocą algorytmów i wiedzy, którą uczeń już posiada, w połączeniu z niezależnymi domysłami, a także poszukiwanie lepszych sposobów rozwiązywania.
Struktura działań edukacyjnychbardzo istotne miejsce dla działań oceny i kontroli, a także wynikowej oceny i samooceny. Wynika to z faktu, że każda czynność uczenia się staje się regulowana i arbitralna tylko wtedy, gdy kontrola i ocena są obecne.
Struktura aktywności edukacyjnej przypisuje kontrolę do trzech poziomów:
Obraz wymaganego wyniku.
Korelacja obrazu i rzeczywistej akcji.
Decyzja o poprawieniu lub kontynuowaniu działania.
Koncepcja i struktura działań edukacyjnychzarys czterech etapów, w których przejawia się samokontrola, jeśli stosuje się je do asymilacji materiału edukacyjnego. Pierwszy etap jest bezstronny - brak jakiejkolwiek samokontroli. Student nie nauczył się jeszcze żadnych materiałów dydaktycznych i dlatego nie może go kontrolować. Drugi etap, pojęcie i struktura aktywności uczenia się jest definiowana jako pełna samokontrola. Tutaj student już jest w stanie pokazać poprawność i kompletność własnej reprodukcji pozyskanego materiału. Trzeci etap jest już scharakteryzowany jako etap samokontroli, który student sam wybiera. Oznacza to, że uczeń już się kontroluje, sam sprawdza sam siebie w głównych sprawach. Czwarty etap nie zakłada już kontroli innych podmiotów, a samokontrola staje się mniej widoczny, ponieważ jest już wykonywany automatycznie, jak na podstawie wcześniejszych doświadczeń ucznia.
Konieczne jest również dotknięcie czegoś takiego jakstruktura psychologiczna aktywności edukacyjnej. Dziś definiuje się ją jako integralną jedność cech ważnych w treningu, a także ich wzajemne powiązania. Do chwili obecnej dochodzi do wielu kontrowersji i różnych opinii na temat psychologicznej struktury działalności edukacyjnej. Dlatego nikt nie może podać dokładnej definicji, przynajmniej dzisiaj.
</ p>
