Nikita Muravyov był jednym z liderówRuch dekabrystów. Stał się autorem pierwszego projektu konstytucji, a także przez jakiś czas kierował tajnym stowarzyszeniem Północy. Podczas powstania w Petersburgu Murawiow nie był w stolicy, ale nadal był aresztowany za zniesławienie informatora.
Przyszły dekabrysta Murawiow Nikita urodził się 30 lipca1795 w Sankt Petersburgu. Pochodził ze znanej rodziny. Jego ojciec, Michaił Murawow - senator, powiernik Uniwersytetu Moskiewskiego, publicysta literacki i główny oświecający. Matka Ekaterina należała do szlachetnej rosyjskiej rodziny szlacheckiej Kolokolcowa.
Murawiow Nikita otrzymał domowe wykształcenie, ipóźniej ukończył Uniwersytet Moskiewski (Wydział Fizyki i Matematyki). Na początku 1812 r. Został sekretarzem kolegialnym. Jednak latem zaczęła się wojna. Armia Napoleona zaatakowała Rosję. Murawiow Nikita opuścił dom bez wyjaśniania rodzicom i poszedł do wojska. Chłopiec został tam zapisany jako chorąży. Został uczestnikiem zagranicznej kampanii rosyjskiej armii w latach 1813-1814. Chorąży był na polu bitwy pod Lipskiem. Ze względu na skalę, bitwa zyskała sławę jako "bitwa narodów".
Po zakończeniu kampanii Murawiow Nikita Michajłowiczprzeniesiony do Sztabu Generalnego. Jednak kilka miesięcy później, w tym samym roku 1814, Napoleon wrócił z wygnania do Łaby. Rozpoczęło się słynne "100 dni". W tym czasie, po pogorszeniu sytuacji w Europie, Murawiow został oddelegowany do Arsenij Zakrevsky, jednego z generałów rosyjskiej centrali w Wiedniu.
Latem 1815 r. Napoleon został w końcuzmiażdżony. Były cesarz został wysłany do St. Helena, gdzie zmarł. Tymczasem młody Murawow Nikita triumfalnie przeniósł się do Paryża. Podobnie jak inni uczestnicy rosyjskich kampanii zagranicznych, był zaskoczony, jak bardzo życie w Europie różni się od realiów jego rodzinnego kraju. To właśnie te wrażenia sprawiły, że wielu młodych ludzi stało się dekabrystami. Tymczasem Murawiow świętował kolejne zwycięstwo z towarzyszami. W Paryżu zdobył wielu ważnych znajomych, spotykając się z postaciami rewolucji francuskiej - biskupem Henri Gregoire, pisarzem Benjaminem Constantem itp.
Poczucie zacofania Rosji od Zachodu,Murawiow Nikita Michajłowicz, po powrocie do ojczyzny z odnowionym wigorem, podjął naukę. Nawet wtedy znał wielu przyszłych dekabrystów. Połączyli je te same okoliczności biografii: wojna, wyjazd za granicę, entuzjastyczne wrażenia wolnej Europy.
Murawiow stał przy źródłach pierwszych organizacjidekabrystów. W 1816 r. Utworzono "Zjednoczenie Zbawienia", aw 1818 r. "Zjednoczenie Dobrobytu". Ta ostatnia organizacja liczyła około 200 osób. Formalnie był to sekret, ale w rzeczywistości społeczność była powszechnie znana. Wiedzieli o nim i na górze. Celem Unii było kształcenie ludzi, a zwłaszcza chłopów pańszczyźnianych. Dekabryst Murawiow Nikita Michajłowicz i jego zwolennicy uważali, że głównym złem Rosji jest niewolnictwo we wsi. W wyzwolonym chłopu ujrzeli świetlaną przyszłość kraju.
W "Zjednoczeniu Dobrobytu" Nikita Murawiew wraz zSiergiej Trubieckoj i Aleksander Murawiew (to samo nazwisko) spisali statut społeczności - "Zielona księga". Sformułował podstawowe wymagania tych, którzy są niezadowoleni z władz. Chcieli zniesienia pańszczyzny, zniesienia autokracji i pojawienia się rosyjskiej konstytucji.
O "Zielonej księdze" wiedział nawet Aleksander I. Co więcej, pozwolił odczytać to swojemu rzekomemu następcy - młodszemu bratu Konstantinowi Nikołajewiczowi. Początkowo cesarz nie zwracał uwagi na organizacje dekabrystów, uważając je za zabawne dla młodzieżowej stolicy. Jednak w 1820 roku opinia Aleksandra uległa zmianie, po kilku rewolucji dokonanych w Europie, a w Semenovsky regiment zbuntował się przeciwko Rosji wobec swoich przełożonych.
"Unia opieki" została rozwiązana w 1821 roku. Po rozbiciu tej organizacji Nikita Murawiew zainicjował utworzenie Towarzystwa Północnego. Równolegle służył w Gwardii. Będąc z nią w Mińsku, dekabrysta opracował pierwszy projekt przyszłej konstytucji. Oprócz starych wymagań pojawiły się również nowe ważne postanowienia. Konstytucja Nikita Michajłowicz Murawjew został napisany dla kraju, w którym system feudalny, rekrutacja, osiedli wojskowych zostanie zniszczona (ze względu na to, co i zbuntował Semenov pułk). Monarchia miała się ograniczyć. Ten projekt został skrytykowany przez innych przywódców dekabrystów.
Murawow był najbardziej wpływowym członkiem Północyspołeczeństwo na równi z Nikołajem Turgieniewem i innymi młodymi ludźmi. Dekabrysta nie zapomniał utrzymywać kontaktu z Pavelem Pestlem. On z kolei był szefem Towarzystwa Południowego, a nawet Murawiow członkiem jego ciała zarządzającego - Dyrektoriatem, pomimo pewnych różnic ideologicznych.
W grudniu 1825 r. Nikita Michajłowicz Murawow,którego biografia jest przykładem życia jednej z najważniejszych postaci ruchu dekabrystów, pozostawionego wraz z rodziną na wakacje. Z tego powodu przegapił wszystkie wydarzenia związane z próbą powstania, stojąc na Placu Senackim i pokonując niezadowolony system państwowy. Muravyova została aresztowana kilka dni później, 20 grudnia. O jego wiodącej roli w życiu tajnego stowarzyszenia, Arkady Mayboroda, były przyjaciel Pestla, a ostatnio dołączył do Southern Society, donosi.
W 1826 r., Zgodnie z decyzją władz, Murawiow byłzostał skazany na ciężką pracę przez 15 lat (późniejsza kadencja uległa zmniejszeniu). Tajna komisja badająca sprawę Dekabrystów przedstawiła własny esej na temat historii rewolucyjnego społeczeństwa. Skazaniec odbywał karę w więzieniu Chita i fabryce Pietrowskiego. Na emigracji utrzymywał kontakt z pewnymi dekabrystami. Po 10 latach ciężkiej pracy Murawiow poszedł do osady w iryjskiej wiosce Urik. Tam zaangażował się w rolnictwo, a nawet otworzył własny młyn. Zmarł w wieku 47 lat, 10 maja 1843 roku, nie czekając na ułaskawienie i powrót do Petersburga.
</ p>
