Badanie elektryczności jako zjawiska fizycznegozaczyna się od ławki szkolnej. Wielu nauczycieli, aby uprościć zrozumienie przez studentów prezentowanego materiału, porównuje prąd elektryczny w przewodniku z ruchem cieczy przez rurę. I chociaż porównanie to jest przybliżone, można opisać schematycznie wszystkie procesy związane ze zjawiskiem elektryczności jako całości oraz w szczególności przepływ prądu elektrycznego w przewodniku. Ale, jak pokazuje praktyka, o wiele łatwiej jest opanować wszystkie subtelności tego rozległego działu fizyki, jeśli natychmiast rozważymy faktyczne procesy zachodzące bez prób znalezienia ich analogów w świecie zjawisk mechanicznych.
Aby opisać zjawiska elektryczne, które występująw przewodach, użyj całego zestawu różnych wartości i parametrów. Oczywiście, dla praktycznego zastosowania energii elektrycznej interesuje nas moc prądu, ale aby określić ten parametr, trzeba zapoznać się z innymi podstawowymi charakterystykami przepływu prądu w przewodniku.
Siła jest jedną z ważnych cechdziałanie prądu elektrycznego. Pod względem fizycznego znaczenia pokazuje ilość energii elektrycznej (ilość ładunku), która przechodzi przez obwód elektryczny w jednostce czasu. W tym celu bierze się pod uwagę wartość ładunku elektrycznego przechodzącego przez przekrój przewodnika w jednostce czasu. W matematycznej formie wartość ta wygląda jak zawieszka (Cl) podzielona przez sekundę (s). Obecny amper (A) jest traktowany jako jednostka bieżącego pomiaru natężenia.
Następny parametr, który jest branyuwaga, przy obliczaniu mocy prądu, jest napięcie. Biorąc pod uwagę, że prąd elektryczny jest uporządkowanym przemieszczeniem cząstek, które mają ładunek, do wytworzenia tego ruchu niezbędne jest pole elektryczne. Tak więc, w celu określenia wartości napięcia, obliczyć stosunek pracy prądu na określonym odcinku obwodu do ładunku przepływającego przez niego. Dla jednostki napięciowej podjęto decyzję o pobraniu woltów (B), który jest fizycznie równy stosunkowi jednostki pracy J do jednostki ładunkowej Kl.
Używanie amperomierza podłączonego do obwodusukcesywnie określaj wielkość prądu, a woltomierz podłączony równolegle - napięcie. Moc prądu jest określana analitycznie, przez pomnożenie siły przez napięcie. Biorąc pod uwagę wcześniej przyjęte fizyczne definicje parametrów, otrzymujemy jednostkę mocy J / s lub jeden wat (W). Praktycznie rozważaliśmy przykład obliczeń w idealnym przypadku, w którym określano moc prądu stałego.
W codziennej praktyce często tak jestmamy do czynienia z prądem trójfazowym. Moc prądu trójfazowego określamy jako sumę mocy każdej poszczególnej fazy. Biorąc pod uwagę, że każdy z nich pracuje w trybie prądu przemiennego, współczynnik mocy cos j jest dodawany do obliczeń mocy.
Obliczanie całkowitego prądu dla różnychsposoby łączenia obciążenia dla prądu trójfazowego (a my znamy je dwa - przez trójkąt i gwiazdę) otrzymujemy, że po prostych przekształceniach matematycznych wzór do obliczeń w obu przypadkach przyjął tę samą formę. Do iloczynu napięcia przy prądzie liniowym i współczynniku obciążenia cos j dodaje się współczynnik równy pierwiastkowi kwadratowemu z trzech (lub w przybliżonej kalkulacji 1,73).
Po przestudiowaniu koncepcji "prądu prądu" warto przypomniećistnienie dwóch głównych gatunków. Transformacja w inne rodzaje energii jest charakterystyczna dla aktywnej energii elektrycznej. Może być lekki, termiczny, mechaniczny i inne. Do pomiaru wykorzystuje się waty, kilowaty, megawaty.
Rozważając reaktywną energię elektrycznąoznacza wartość, która charakteryzuje się ładunkiem elektrycznym, tworzona jest przez konsumentów energii oscylacji pola elektromagnetycznego. Często ten typ energii jest charakterystyczny dla silników. Jako jednostkę miary przyjmuj reaktywny woltamperowy (VA).
</ p></ p>
