Bitwa na Friedlandzie (rok 1807), która miała miejscepomiędzy wojskami Napoleona i armii rosyjskiej pod dowództwem L. L. Bennigsena, pokazał światu bezwarunkową wyższość francuskiej armii, najsilniejszej wówczas na świecie. Pokonani w licznych bitwach i trudnych czasach Wielkiej Rewolucji Francuskiej, żołnierze napoleońscy odznaczali się doskonałym treningiem i dyscypliną. Dzięki temu zwycięstwo w bitwie pod Friedlandem było kolejnym ważnym argumentem, zmuszającym Rosję do wycofania się z wojny i rozpoczęcia negocjacji w sprawie pokoju. Dane na temat liczby żołnierzy i przebiegu bitwy są bardzo sprzeczne. Jednak wszystko w porządku.
Friedland było około 45 km odKoenigsberg. Tam pośpieszył generał kawalerii Leonty Leontiewicz Bennigsen. Udzielono pomocy, jaką Anglia wyświadczyła w tej wojnie. Bitwy, które poprzedziły opisane wydarzenia, doprowadziły do strategicznej przewagi Napoleona 1, ale wojna jeszcze się nie zakończyła. Doszło do ogólnej bitwy.
Jednak przeciwnicy z takim samym entuzjazmemocenili swoje szanse na sukces. Bitwa pod Eylau, w styczniu 1807 roku, kiedy wojska rosyjskie niemal zbliżył się do kursu francuskiego cesarza, dał Leonty Leontievich Bennigsen nadzieję laury zwycięzcy. Koniec wiosennej brei oznaczał wznowienie walki na pełną skalę, której obu walczących stron oczekiwano z jednakowym entuzjazmem.
Należy zauważyć strategiczny foresightWojska napoleońskie. Stwarzając zagrożenie dla Koenigsberga, zwabili Bennigsena na generalną bitwę. A wojska rosyjskie nie miały nic wspólnego, jak rzucić mu dobrze przygotowanych stanowisk i pęd do zapisania główne miasto Prus Wschodnich.
Bitwa o Heidelberg, w przededniu decydującejBitwa o Friedland, poklepała armię francuską, ale się nie zatrzymała. Napoleon 1 kontynuował pościg w drodze do Koenigsbergu, a wojska rosyjskie nie miały innego wyboru, jak zająć Friedland, małe prowincjonalne miasto.
Dane, jak w większości przypadków, różnią się. I te liczby są tak sprzeczne w dodatkowych badaniach historycznych. Od wojsk rosyjskich uczestniczyło od 45 do 60 tysięcy osób. Ostatnia cyfra jest bardziej prawdopodobna. Napoleon Miałem około 80 000 ludzi, co również wydaje się pewne.
Sugeruje się, że Francuzimoże wygrać tylko dzięki wyższości liczbowej. Ta hipoteza nie jest dobrze uzasadniona. Wystarczy wspomnieć o ilościowej korelacji oddziałów francuskich i rosyjskich w bitwie pod Eylau. Wiele zależało od dowódców bitwy pod Friedlandem. Ich militarne talenty oraz zdolność żołnierzy i oficerów do wykazania inicjatywy i szkolenia w terenie. Jednak, tak jak we wszystkich konfliktach zbrojnych, trzeba powiedzieć kilka słów o dowódcach bitwy pod Friedlandem.
Ten ambitny Gascon urodził się w domuchłop 10 kwietnia 1769 roku. Rodzina była duża: 4 braci i 3 siostry, ale to nie powstrzymało młodego chłopaka od nauki listu. Pracował jako uczeń farbiarstwa, ale nie o tym marzył młody człowiek, dlatego przy pierwszej okazji zgłosił się na ochotnika. Wkrótce zdobył szacunek nie tylko swoich kolegów, ale także dowództwa i otrzymał stopień porucznika.
Jego chrzest ognia, jako oficer, nastąpił wbitwy z Hiszpanami na przełęczy Saint-Laurent-de-Cerdan. Gdy batalion ogarnął panikę i żołnierze uciekli, młodszy porucznik nie stanął na ceremonii. Przy pomocy kopnięć i przekleństw przywrócił morale powierzonej mu jednostki i zainspirował do kontrataku. Bardzo szybko otrzymał tytuł kapitana i jego pierwszą ranę. Kierownictwo bardzo doceniło jego usługi i powołało dowódcę brygady.
Jean Lann wykonał oszałamiającą karierę. Ale we Francji panował katalog, który zreorganizował siły zbrojne Francji. W rezultacie Lann przeszedł na emeryturę. Uważał obrażanie degradacji i obniżki wynagrodzenia. Reszta nie trwała jednak długo. Na początku 1796 r. Francja ponownie potrzebowała doświadczonych oficerów. Talenty Jeana Lannesa zostały zauważone przez Napoleona I. Linie frontu poprowadziły tego niezwykłego dowódcę nie tylko w Europie, ale także na Bliskim Wschodzie.
W 1800 roku najbardziej aktywni byli LannesUczestnictwo w obaleniu mocy spisu i zostało uhonorowane, aby dowodzić Strażą Konsularną - najbardziej elitarną jednostką w siłach zbrojnych Francji. Jednak jego niepohamowana energia i brak 200 000 franków w kasie konsularnej zmusiły Napoleona I do wysłania przyjaciela z misją dyplomatyczną do Portugalii. Możesz nadal wymieniać zalety wielkiego francuskiego dowódcy Jeana Lannesa. Ciekawostką jest to, że przed bitwą pod Friedlandem miał już doświadczenie w spotkaniu z wojskami rosyjskimi. W bitwie pod Pułtuskiem, mając 20 000 ludzi pod jego dowództwem, pchnął Bennigsena, który miał podwójną przewagę w sile roboczej i 40 działach. Marszałek Lunn został ranny.
Leonty Leontievich Bennigsen - osobowość jest ładnasprzeczne z historiografią. Został nazwany intrygantem przez niektórych współczesnych historyków, a jednocześnie bohater wojny na Kaukazie, Jermołow, charakteryzował go pozytywnie. Bennigsen rozpoczął karierę w wieku 14 lat, kiedy wstąpił do armii hanowerskiej. Otrzymał stopień podpułkownika w wieku 28 lat, mając doświadczenie w walkach w wojnie siedmioletniej (1756-1763).
To była osoba, która działała zgodniez jego sumieniem. Takie wnioski sugeruje się na podstawie bitwy pod Pułtuskiem. Armia jest najbardziej narażona na odwrót. A on, ignorując rozkaz, walczył z marszałkiem Lannem tylko po to, by zyskać czas na przegrupowanie wojsk rosyjskich. Podczas bitwy pod Friedlandem LL Bennigsen był chory, ale odważnie wypełnił swój obowiązek wojskowy, chociaż stracił przytomność z bólu w żołądku poprzedniego dnia.
Rosyjskie wojska zajęły Friedland. Przed nimi stał korpus Lanna. Jak później LL Bennigsen wspominał w swoich wspomnieniach, gdyby wiedział o zbliżającej się armii Napoleona, wolałby uniknąć tego starcia. Ale fałszywe raporty zrobiły najgorsze rzeczy, Bennigsen nie został poinformowany o faktycznej liczbie oddziałów wroga. A gdy tylko wszedł w walkę, cesarz Francji pośpiesznie zawrócił.
Bitwa Friedland rozpoczęła się powoli. Począwszy od 3 rano wojska rosyjskie, przekraczając rzekę Alla, chwyciły przyczółek i przytrzymały go, czekając na zbliżanie się głównych sił. Nie podjęto zdecydowanych działań ograniczających się do pojedynku artylerii. O godzinie 9 rano koncentracja wojsk rosyjskich osiągnęła około 45 000 wobec 17 000 francuskich żołnierzy. Ale nawet przy takim stosunku Bennigsen zachowywał się niezwykle ostrożnie.
Stopniowo liczba oddziałów francuskich,otrzymane wzmocnienia zwiększona. Różne źródła podają różne ilości od 27 do 33 tysięcy. Lunn znakomicie poradził sobie z zadaniem. Trzymał armii rosyjskiej, czekając na podejściu Napoleona I. W rzeczywistości, cała Lunn stosować tę samą strategię, że zwykł być stosowane w bitwie pod Montebello - przechowywane wroga, czekając na posiłki, i utorował drogę dla kolejnej kontrze.
Napoleon natychmiast docenił niekorzystną strategiępozycja wojsk rosyjskich, które utknęły w kupie w wąskim zakolu rzeki. O godzinie 17.30 wojska francuskie postanowiły doprowadzić bitwę do logicznego zakończenia. Poszli na atak. Rosjanie zaczęli się wycofywać, a rozwijając sukces francuski oddział generała Marchanda zboczył na prawo, tworząc lukę.
Bennigsen odważył się i spróbowałkawaleria wpadła między Francuzów, ale rosyjscy kawalerzyści zostali odrzuceni. Kontynuując ofensywę, francuski spotkał się z dobrze zorganizowanej pracy rosyjskiej artylerii, wspierany przez kawalerię, uderzając lewą stronę. Francuzi zaczęli się wahać. Nastąpił decydujący moment decydujący o bitwie w Friedlandzie.
Jednak terminowe wprowadzenie rezerwy nie tylko zaoszczędzonoFrancuzi od klęski, ale także odrzucił rosyjską kawalerię. Panika wybuchła w szeregach Rosjan pod dowództwem słynnej Bagration. Spiesząc się na ratunek, inni rosyjscy żołnierze zginęli dzielnie, próbując odwrócić uwagę napierających francuskich sił. Nawet pułki rosyjskiej gwardii, które zostały wprowadzone do bitwy, tylko dodały liczbę strat po rosyjskiej stronie.
Wynik bitwy pod Friedlandem. Rosja straciła nie tylko najlepszych synów na polu bitwy. Musiała podpisać, jak oceniają niektórzy historycy, upokarzający świat Tilsit. Chociaż to było upokarzające? Podbicia Napoleona zostały uznane. Francja szukała sojusznika i wyglądała z nadzieją na Rosję. Podpisano umowę, w ramach której Rosja przystąpiła do brytyjskiej blokady.
Związek z Anglią - jest tematem wieluindywidualne badania historyczne. Brytyjska dyplomacja mądrze pokonała państwa europejskie i, wykorzystując ich słabości, umocniła ich pozycję w świecie. Napoleon potrzebowałem niezawodnego strategicznego partnera w sferze militarnej. Zawarty został sojusz wojskowy. W wojnie ze Szwecją Francuzi pomogli Rosjanom, dzięki czemu Finlandia stała się częścią Imperium Rosyjskiego.
Rosja nie pomogła Francji w jej wojnieAustria. I to, pomimo całej pomocy udzielonej przez Napoleona I, oprócz wszystkiego, co odmawiało pomocy swoim sojusznikom, Turkom, w wojnie prowadzili z Imperium Rosyjskim. Ale głównym rezultatem był wzrost Francji w Europie. Teraz stała się pełnoprawną kochanką.
Dowódca bitwy pod Friedlandem i ich armiąróżniły się zarówno poziomem planowania strategicznego, jak i poziomem interakcji między swoimi jednostkami. Francuzi inteligentnie wykorzystali wszystkie zalety i dzielnie wypełnili swój obowiązek wojskowy w imię wielkości swojego kraju. Pomimo heroizmu rosyjskich wojowników bitwa pod Friedlandem po raz kolejny pokazała, że wojna jest troskliwą, żmudną i piekielnie ciężką pracą, w której jeden bohater nie może daleko posunąć się.
</ p>
