W tym artykule rozważymy najbardziej znanyPraca M. P. Musorgskiego - "Borys Godunow." Podsumowanie opery zostanie namalowane ze szczególną uwagą. Ta praca jest oprogramowaniem dla kompozytora.
Praca "Borys Godunow" (podsumowanieOpera przedstawiony poniżej) został utworzony w 1869 roku, a pierwsza produkcja miała miejsce dopiero w 1874 roku w oparciu o produkcie utworzone wydarzenia historyczne 1598-1605 lat, przyszedłem do panowania Borysa Godunowa i wygląd w Moskwie Falsdmitry.
Jednak zaraz po zakończeniu opery odmówili wydania. Potrzebne były jeszcze dwie edycje i wsparcie wpływowych przyjaciół, aby dzieło mogło się urzeczywistnić na scenie Teatru Maryjskiego.
Libretto opery „Borys Godunow” został oparty na jednobrzmiące dzieła Puszkina i materiałów pobranych z „Historii państwa rosyjskiego” spod pióra Nikołaj Karamzin.
Podsumowanie opery najlepiej rozpocząć od wyliczenia głównych bohaterów:
Zaangażowany również w bojarach wydajności i ich dzieci, policjantów, łuczników, patelnie, dziewczyny, ludzi w Moskwie i gangi przechodniów.
Opera odbywa się w Rosji i Polsce, trwa od 1598 do 1605.
W Moskwie rozpoczyna się akcja dzieła "BorysGodunow ". Podsumowanie opery przenosi widzów na dziedziniec klasztoru nowodziewiczy, który jest pełen ludzi. Wśród zgromadzonych znajduje się urzędnik sądowy, który stale bawiąc się pałką prosi, aby całe zgromadzenie natychmiast uklękło i zaczęło modlić się do Borysa Godunowa, by zgodził się zostać królem. Tutaj przychodzi do zgromadzonych ludzi, Shchelkanow, i mówi, że bojar nie zgadza się, nie chce zostać królem rosyjskim.
Śpiewanie przechodnia jest słyszalne. "Lud Boży", opierając się na plecach swoich przewodników, zbliża się do murów klasztoru. rozpowszechniać one licznik Amulety i poprosić, aby się modlić, że Borys został wybrany panować, ale będzie to zaoszczędzić Rosję.
Teraz podsumowanie opery "Boris Godunov"zabierze nas do majestatycznej koronacji. Akcja rozgrywa się na placu Moskiewskiego Kremla. Pierścień dzwony, bojary uroczyście maszerują pod łukami katedry Wniebowzięcia. Na werandzie stoi książę Shuisky i głośno wypowiada uroczysty "Niech żyje car Boris Fedotovich!". Wszyscy zgromadzeni chwalą nowego króla.
Borys Godunow idzie na ganek. Jest dręczony przez wątpliwości i ponure przeczucia. Dla dobra nie chciał poślubić królestwa. Jednak car nakazuje Moskwie zapraszać na ucztę.
Podsumowanie opery "BorysGodunow "w nocy. Klasztor pojawia się przed widzem. W jednej z jego komórek napisał kronikę Pimena, starca, który wiele widział w swoim życiu. Natychmiast, w kącie, Grigory, młoda mniszka, spała i szybko zasnęła. Z daleka słychać śpiewy modlitewne.
Nagle Grigory budzi się nagle. Młody człowiek widzi, że Pimen nie śpi i postanawia otworzyć swoje marzenie, co bardzo zaniepokoiło mnicha. A jednocześnie prosi starca i wyjaśnia, co zobaczył. Gregory opowiada o swoim śnie.
Mnisie sny sprawiają, że Pimen pamiętaprzeszłość, o tych królach, którzy zmienili porfir i królewską laskę na "mnichów upokorzonych jeźdźców". Z wielką ciekawością Gregory słucha opowieści starego człowieka o śmierci małego carewicza Dmitrija. Pimen zauważa również, że młody człowiek i zmarły książę są w tym samym wieku. Podstępny plan nagle przychodzi mi na myśl.
Pod wieloma względami, dzięki tej operze, Modest Musorgski stał się sławny. "Borys Godunow", można powiedzieć, stał się koroną jego dzieł. Ale wracając do samej pracy.
Granica litewska, karczma przy drodze. Misail i Varlaam - uciekający mnisi przychodzą do pokoju. Razem z nimi Grigorij. Dobroduszna kochanka zaczyna bawić wszystkich, którzy weszli. Trampy są szczęśliwe, śpiewają piosenki i piją wino. Jednak Grigory nie podziela ich szczęścia. Młody człowiek został połknięty przez przemyślenia na temat planu, który sobie wymyślił - na podszywanie się pod zmarłego Dmitrija. Właśnie dlatego były mnich śpieszy na Litwę. Nie jest do końca pewien na drodze i zaczyna pytać o nią swoją kochankę. Życzliwa kobieta opowiada o placówkach rozmieszczonych na wszystkich drogach - ktoś jest poszukiwany. Nie jest to jednak przeszkodą, ponieważ istnieją inne drogi omijające bariery.
Nagle słychać pukanie do drzwi tawerny, a potemobejmują komorników. Uważnie monitorują byłych mnichów, którzy ucztują. Najwyraźniej znajdując ich podejrzanych, urzędnicy rządowi podchodzą do nich i zaczynają zadawać pytania. Następnie przedstawiają dekret królewski, w którym powiedziano, że nakazano im złapać Grigorija Otrepyeva, czarnego mężczyznę, który uciekł z klasztoru Chudov.
Uwaga komornicy przyciągają młodego człowieka, siedzącego obok innych. Ale zanim zdążą podejść do niego, Gregory wyskakuje przez okno na ulicę. Cały obecny pośpiech, by go złapać.
Sprawia, że praca jest jeszcze bardziej interesującaw oparciu o prawdziwe wydarzenia z opery Boris Godunov. Podsumowanie opery przedstawia bogato zdobiony teatr carski na moskiewskim Kremlu. Tu szlocha księżniczka Xenia, stojąc na portretie niedawno zmarłego narzeczonego. Niedaleko stąd znajduje się Carewicz Fiodor, który czyta książkę "wielkiego rysunku". Matka Xenia jest zajęta robótkami ręcznymi. Obecni starają się dopingować księżniczkę. Dlatego matka zaczyna śpiewać wesołe bajki, książę dołącza się do niej, wygłupiając się.
Nagle wchodzi Boris. Przychodzi do córki i spokojnie ją uspokaja. Potem zwraca się do Fiodora, pyta o postępy w nauce i pochwały za wykonaną pracę. Rozmowy te nie mogą jednak odciągnąć cara od okropnych myśli, które go dręczą. Po szóstym roku siedzi na tronie, ale nie ma szczęścia dla niego ani dla Rusi. Kraj jęczy z głodu.
Borys uważa, że zarówno głód w kraju, jak i śmierć oblubieńca Xenia - zemsta za straszne, popełnione przez niego okrucieństwo - zabójstwo księcia Dymitra.
Pojawi się Bojar w pobliżu. Skłania się do Borysa i informuje, że książę Wasilij Shuisky czeka na rozmowę z władcą. Godunow nakazuje Shuiskyemu zostać do tego dopuszczony. Książę mówi, że na Litwie pojawił się oszust, który wyobraża sobie siebie jako carewicza Dmitrija.
Król żąda, aby Shuisky powiedział wszystko, co onwie o śmierci niemowlęcia. Książę opowiada o całkowitym okrucieństwie we wszystkich szczegółach, starając się nie stracić szczegółów. Borys, już dręczony sumieniem, nie wytrzymuje tego. Król ciężko opada na krzesło. W cieniu, nieustannie chwiejnym, widzi ducha zamordowanego Dmitrija.
Praktycznie nie odstąpił od spisek Puszkina w swojej pracy Musorgski. Opera "Borys Godunow" (podsumowanie tego potwierdza) wyraźnie podąża za fabułą nakreśloną przez poetę.
Zamek w Sandomierzu, sala Mariny Mniszek. Panna jest otoczona przez dziewczyny, które niestrudzenie chwalą jej piękno. Marina jest znudzona, miała dość pochlebnych przemówień. Ma kolejne marzenie - z pomocą małżeństwa z oszustem Dymitrem na tronie moskiewskim.
Potem Rangoni pojawia się w drzwiach swojego pokoju. Ten człowiek, chowając się za mocą, którą mu podarował jego kościół, prosi Marinę, by zakochała się w oszustce, a następnie namówiła do walki o prawo do bycia na rosyjskim tronie.
Polska przedstawia operę Borysa MusorgskiegoGodunow »(Borys Godunow). Noc w świetle księżyca, Pretender stoi przy fontannie w ogrodzie i przywiązany do zmysłowych snów o Marina. W tym momencie Rangoni podchodzi do niego. Jezuita zaczyna mówić o niesamowitym pięknie Maryi i stopniowo przywołuje wyznanie miłości do pannome z Pretender. W pobliżu jest tłum wesołych i hałaśliwych gości, którzy już zaczęli świętować zwycięstwo polskich żołnierzy nad siłami cara Borysa.
Pretender ukrywa się przed nimi za drzewami. Wkrótce cała firma wraca na zamek, a Marina wraca sama do ogrodu. Jest duet, w którym młodzi ludzie wyznają swoją miłość i budują ambitne plany na przyszłość.
Teraz Musorgski wraca do Moskwy. Opera "Borys Godunow" jest bogata w sceny, w których jedną z głównych postaci jest Rosjanin. Tak przedstawia się katedrę św. Bazylego Błogosławionego, na placu, na którym zgromadzili się ludzie Moskwy. Rozmawiają o plotkach i wiadomościach o zbliżającej się armii Falsdmitry i wieści o klątwie nałożonej na Grishkę Otrepiev.
Nagle w łańcuchach pojawia się święty głupiec, jegościgać bosych chłopców. Drażnią świętego głupca i szybko doprowadzają do łez. Koniec Mszy św. Carski procesja zaczyna się od katedry, a towarzyszcy mu bojowie rozdają jałmużnę zebranym. Następnie pojawia się car Boris, a za nim książę Shuisky i reszta.
Ludzie klękają i pytająojciec-król chleba. Natychmiast wyciągnąć do Borysa i whacky, skarżąc się na chłopców i pyta król ubite im, jak zabił małą Dmitry. Ludzie w części grozy. Strażnicy pęd do świętego głupca, ale Boris zatrzymuje je i odchodzą, prosząc Błogosławiony modlił się o jego grzesznej duszy. Jednak ich usta głupcem usłyszał werdykt król nie pozwoli Matki Bożej do modlitwy „za-króla Heroda”.
Akcje rozwijają się w sali obrad(Kreml moskiewski). Jest niezwykłe spotkanie Dumy Boyar. Shuisky wchodzi do komnaty i dowiaduje się, że po prostu zobaczył, jak król apelował do zmarłego Dymitra i odjechał od ducha pomordowanego dziecka, szepcząc "Chur, dziecko". Powtarzając te same słowa ("Chur, dziecko"), Boris Godunov pojawia się na spotkaniu.
Stopniowo król podchodzi do siebie i siada na swoim miejscu. Shuisky zwraca się do niego i prosi, by posłuchał starca, który chce powiedzieć wielką tajemnicę. Boris wyraża zgodę.
Pimen wchodzi. Starszy rozpoczyna swoją opowieść, pełną aluzji do podstępnego i nieuczciwego zabójstwa Dmitrija. Król wpada w podniecenie z tych słów i upada, wyczerpany, w ręce bojarów. Boris czuje, że jego śmierć jest bliska, prosi, by natychmiast wysłali Fiodora. Ponieważ chce błogosławić swego syna i przekazać prawo do panowania. Jest pogrzebowy dzwonek. Godunow umiera.
Ścieżka przez las w pobliżu wsi Kromy,położony prawie na granicy z Litwą. Po drodze jest tłum włóczęgów, prowadzony przez bojara Chruszczowa. Więzień jest zagrożony i przeklęty na temat Borysa Godunowa. W tym tłumie i świętym głupku, znów otoczony przez obdartych chłopców. A Varlaam z Misail, opowiadając o masakrach i egzekucjach w Rosji, co jeszcze bardziej rozpala ludzi. Byli mnisi wzywali zebranych, aby walczyli o ochronę prawowitego następcy tronu Dmitrij. Ludzie wspierają ich i życzą śmierci Borysowi.
Pojawia się Pretender na koniu, a za nim -wojsko. Oświadcza, że jest rosyjskim carewiczem Dymitrem Iwanowiczem i wzywa wszystkich do Moskwy razem z nim. Zgromadzeni ludzie gloryfikują Pretendenta i są wysyłani za nim.
W drodze jest tylko święty głupiec. Śpiewa żałobną piosenkę, w której przepowiada gorzkie łzy i ciemne nieprzeniknione nieszczęście.
Tak kończy się opera Borys Godunow. Podsumowanie dla dzieci może nie obejmować wszystkich scen. Wskazane jest, aby wykluczyć te, w których opisano straszne szczegóły śmierci Dmitrija.
</ p>
