Książka, o której mowa będzie mówiona, jednocześnie ijest nieznany i jest sławny: dobrze znana ezoterycznie wykształcona publiczność; Czytelnicy, z dala od mistycyzmu i innej subtelnej materii, nie mogli nawet usłyszeć o tej pracy - książce "Róża świata". Daniel Andreev jest krótki, kwintesencja jego przekonań była właśnie w nim zawarta.
Syn słynnego pisarza emigracyjnego LeonidaAndreeva był nie mniej utalentowany niż jego ojciec. Już od młodości Daniel odkrywa w sobie zdolność widzenia pozaziemskich planów bytu, rzeczywistości transphizycznej i subtelnych światów.
Przyszły poeta, pisarz i wizjoner urodził się w 1906 rokurok. Od najmłodszych lat zaczął pisać poezję, a później - i prozę. Już w wieku 35 lat spuścizna Daniela Andreeva była serią poetyckich cykli i powieści "Wędrowcy nocy".
Jednak jego praca została zinterpretowanaStaliniści jako antyradzieccy. Zgodnie z prawem w czasie, został aresztowany nie tylko autor powieści i jego żonę Alla Andreeva, ale również wiele z ich kręgu, który Daniel wieczory czytania jego dzieł. Strażnikami reżimu totalitarnego deptane los niewinnych więźniów i zniszczył prawie wszystkie rękopisy Andreeva, uznając je za niebezpieczne dla rządzącej stalinowskiej doktryny.
Pisarz spędził 10 lat w więzieniu, który poświęcił na odnowienie swoich dzieł, a co najważniejsze, na stworzenie najsłynniejszej ze swoich książek - "Róże świata".
Wielbiciele talentu pisarza ufają nieziemskimpochodzenie dzieła "Róża świata". Daniel Andreev, którego podsumowanie stworzenia zostanie podane poniżej, powiedział we wstępie, jak udało mu się ukryć rękopisy w niezrozumiały sposób od strażników i poszukiwań. Nie wątpił, że pomagają mu nie tylko ludzie, ale także "nie ludzie" - jasne esencje Wyższego Świata.
Książka narodziła się rok po roku na skrawkach papieru, które można było zdobyć w więzieniu. Kiedy w 1957 roku pisarz opuścił więzienie, jego główne dzieło było prawie gotowe.
Andreev był już beznadziejnie chory i wiedział o tym. Przez pozostałe dwa lata uporządkował swoje duchowe dziedzictwo, wiersze i rękopisy "Róże świata". Jego żona i towarzyszka Alla Andreeva trzymali te dokumenty w sekrecie do 1991 roku, kiedy ukazała się książka. Marzenie pisarza się spełniło: mógł dzielić się spostrzeżeniami z całym światem.
Każdy ma swój własny punkt widzeniadzieje się na świecie. Na zewnątrz pojawił się zwykły i ogólnie przyjęty obraz, który Andrzej zobaczył Andreev - "Różę Świata". Cały tekst jest przesiąknięty duchowymi spostrzeżeniami i domysłami, jakby wchłonął część duszy autora.
On święcie wierzył w odwieczną przeciwstawność Dobra iZło, ale nie wykluczało możliwości ewolucji mrocznych światów i esencji. Jego wewnętrzne spojrzenie było reprezentowane przez wieloświat, rodzaj pionowej hierarchii różnych przestrzeni. Każda wieczna dusza, przekraczając granice ziemskiego życia, zgodnie z własnym przekonaniem, wpadła w świat odpowiadający życiu człowieka.
Światopogląd autora nie ograniczał się tylko do duchowościpostuluje: był przekonany o szkodliwości jakiejkolwiek dyktatury i gwałtownym charakterze jakiegokolwiek państwa. Wszystko to powstało na kartach książki "Róża świata": Daniel Andreev przedstawił swoją krótką treść w swoim głównym dziele.
Róża Świata nazwał erę Złotego Wieku - nieuchronnie posuwając się naprzód (zgodnie z niektórymi przepowiedniami braminów z Indii już się rozpoczął) okresem wolności i rozkwitu osobowości.
Praca obejmuje 12 książek, którecałość można oszacować jako kompletną pracę literacką, filozoficzną i ezoteryczną. Jest to rodzaj podręcznika o alternatywnym światopoglądzie, który obejmuje zarówno teoretyczne, jak i praktyczne rozdziały.
Największe dzieło, które napisał DanielAndreev, - "Róża świata". Treść książki jest wiarą w lepszą przyszłość dla całej Ziemi, w ewolucję i nieuchronny wzrost każdej wcielonej duszy. Każdy, kto troszczy się o zachowanie harmonii świata, duchowej ewolucji i samodoskonalenia, ma sens, aby przeczytać tę wyjątkową pracę.
Oczywiście są one niejednoznaczne, a jakie w naszym wieku materialistycznym mogą być opinie na temat religijno-mistycznej, bezprecedensowej dotychczasowej pracy?
Niektórzy uważają książkę za antynaukowąmarzycielem lub szczerze niebezpiecznym surogatem dla psychiki. Na szczęście takie - w mniejszości, są pełne szacunku i pozytywne recenzje. Niektórzy oceniają książkę jako wysokiej jakości opowieść filozoficzną; inni postrzegają to jako głęboki traktat ezoteryczny; są też tacy, którzy podzielają poglądy pisarza i odnoszą się do jego naśladowców.
W każdym razie, Daniel Andreev nadal żyje w swojej pracy, jak to ma do wielkiego myśliciela i jasnego ducha.
</ p>
