Opis
Iberis, rośnie z nasion, które w ostatnimczas stał się bardzo powszechny, przyszedł do nas ze starożytnej Hiszpanii. W naszym kraju jej nazwy są bardziej znane, takie jak różne ściany, ściany i cyny. Zewnętrznie, każdy z okazów to mały krzew, na którym ułożone są małe kwiaty. Teraz Iberis występuje w prawie każdym kraju, dla którego charakterystyczny jest klimat umiarkowany. Pomimo przynależności do rośliny krzyżowej roślina nie jest uważana za jadalną. Jednocześnie różni się niesamowicie przyjemnym aromatem. Istnieje około 40 rodzajów tych kwiatów. Wśród nich najbardziej bezpretensjonalny jest parasol Iberis, gorzki, skalisty i wiecznie zielony.
Zbieranie nasion
Na stałym miejscu sadzi się nasiona Iberisw drugiej połowie maja, a jego kwitnienie rozpoczyna się około początku sierpnia. Po opadnięciu kwiatów roślinę należy usunąć z klombu. W tym czasie zaleca się zebrać nasiona do późniejszej uprawy kwiatów. Iberis, wyrastający z nasion, który obejmuje kopanie rośliny wraz z korzeniem, powinien być umieszczony w chłodnym, suchym miejscu, gdzie dojrzewają. Korzystając z kwiatów zebranych w eleganckie długie kwiatostany, będzie to możliwe w przyszłym roku. Interesującym niuansem jest to, że gdy wyrasta się z nasion, lepiej umieścić w pobliżu różne rodzaje Iberis, ponieważ owady, gdy zostaną zapylone, pomogą je przekroczyć. W rezultacie otrzymasz całkiem oryginalne kwiaty.
Uprawa
Iberis, wyrastający z nasion, które stało się takpopularna ostatnio, to bardzo bezpretensjonalna roślina. Uwielbia słońce i zwykle rośnie dobrze na piaszczystej, gliniastej lub kamienistej ziemi. Pożądane jest, aby gleba charakteryzowała się wysoką przepuszczalnością powietrza. Nasiona zaczynają kiełkować około dziesięciu dni po posadzeniu. Kiedy tak się dzieje, zaleca się zmniejszenie o około 15 centymetrów, co w przyszłości znacznie wydłuży kwitnienie takiej rośliny jak Iberis. Uprawa z nasion jest daleka od jedynej metody, ponieważ nadal istnieją sadzonki. Podczas jego stosowania nasiona należy sadzić w osłoniętej ziemi w marcu. I już w maju wylądowała na stałym miejscu, odpowiadającym powyższym wymaganiom. Co więcej, niektórzy ogrodnicy preferują rozmnażanie się sadzonek, co wiąże się z ukorzenianiem w szklarni lub pod sadzonkami po kwitnących sadzonkach.
Choroby i szkodniki
Jak wiele innych roślin z rodziny, Iberisbylina narażona na negatywne skutki szkodników i chorób. Najbardziej wrażliwym w tym przypadku jest system korzeniowy, którego najgorszymi wrogami są grzyby, wpływające na niego i osłabiające. Aby się im przeciwstawić, trzeba uważnie monitorować ich klomby, aw przypadku ujawnienia zainfekowanych roślin natychmiast je usunąć i zdezynfekować glebę. Zadają nieodwracalną szkodę kwiatowi i niektórym owadom, w szczególności wełnowcom. Jeśli pojawiają się na kwiatostanach lub liściach, roślina musi być leczona odpowiednimi preparatami.
</ p>
