Główne typy stowarzyszeń publicznych

Główne typy stowarzyszeń publicznych i ichdziałania są regulowane przez pewien system prawodawstwa. Jego elementami strukturalnymi są: prawo o tej samej nazwie i prawa odnoszące się do poszczególnych rodzajów tych organizacji.

Na przykład niektóre typy publiczneStowarzyszenia kierują się w swojej działalności prawem, które określa ochronę socjalną osób niepełnosprawnych. Możliwe jest również uwzględnienie w tym systemie prawnym Kodeksu cywilnego, który zawiera dość istotne przepisy dotyczące funkcjonowania stowarzyszeń publicznych jako podmiotów prawa cywilnego.

Należy zauważyć, że istnieją takie typystowarzyszenia publiczne, w przypadku których nie ma specjalnych dokumentów legislacyjnych. Dlatego kierują się podstawowymi prawami wskazanymi najpierw w tym artykule. Niniejszy dokument dotyczy wszystkich rodzajów stowarzyszeń publicznych tworzonych z inicjatywy samych obywateli, z wyjątkiem towarzystw religijnych, a także innych komercyjnych przedsiębiorstw i stowarzyszeń non-profit utworzonych z ich pomocą. W obszarze jego kompetencji mogą istnieć inne struktury zagranicznych organizacji pozarządowych i stowarzyszeń non-profit, które mają siedzibę na terytorium Rosji.

To prawo daje podstawowe pojęcie i typystowarzyszenia publiczne utworzone na zasadach dobrowolności, zarządzania sobą i kierunku niekomercyjnego, stworzone z inicjatywy samych obywateli. Są zjednoczeni na podstawie wspólnych interesów w realizacji tych samych celów, które są określone w statucie tej organizacji.

Główne formy stowarzyszeń publicznych charakteryzują się następującymi cechami:

• ich edukacja jest prowadzona przez osoby prawne i indywidualne na zasadzie dobrowolności;
• nie ma władz państwowych, iorganizacje te nie są podmiotami stanowienia prawa; źródło takich uprawnień może służyć jedynie jako specjalne dokumenty prawne i regulacyjne;
• nie są to przedsiębiorstwa komercyjne, w których głównym celem jest zysk.

Stowarzyszenia publiczne są klasyfikowane według określonych kryteriów:

• w sprawie formy organizacyjno-prawnej odróżnić społeczeństwo: organizacja, ruch, fundacja i instytucja;
• po drodze są zalegalizowane - stowarzyszenia zarejestrowane zgodnie z rejestracją państwową (z przypisanym statusem osoby prawnej) oraz przedsiębiorstwa bez niej;
• o przynależności terytorialnej (stowarzyszenia ogólnorosyjskie, międzyregionalne, regionalne i lokalne);
• na zasadzie organizacji - stowarzyszenia, któresą oparte na członkostwie i bez członkostwa. (W związku z tym członkowie tych organizacji mają prawa i obowiązki zgodnie z ich statutem, a członkowie stowarzyszenia bez członkostwa uczestniczą w jego działaniach bez odpowiedniej rejestracji warunków takiego uczestnictwa.)